ابیات منتخب از شاعران بزرگ

[tracer_qm]

اگر می شد صدا را دید
چه گل هایی!
چه گل هایی!
که از باغ ِ صدای تو
به هر آواز می شد چید.
اگر می شد صدا را دید...






(استاد شفیعی کدکنی)

لازم به ذکر است استاد اصالتاً از کدکن نیشابور هستند .

[tracer_qm]

دوستان عزیزم
نتونستم ازش بگذرم شعر مفصله ولی چند بیتش رو براتون میگذارم
متاسفانه شاعر معلوم نیست چه بزرگواری میباشد ولی .... شعر رو عشق است.


معلم چو آمد بنا گه کلاس
چو شهری فروخفته خاموش شد

سخنهای ناگفته کودکان
به لب نارسیده فراموش شد


فایل پیوست متن کامل شعر

[alman]

فروغ فرخزاد،


و شب هنوز هم
گویی ادامه همان شب بیهوده ست ...

[alman]

احمد شاملو


از رنجی خسته.ام که از آنِ من نیست...

[alman]

فروغ فرخزاد،


نهایت تمامی نیروها پیوستن است پیوستن
به اصل روشن خورشید
و ریختن به شعور نور

[emadabbasi]

ابی

بیا کنارم سرو ناز بی تاب بی کنارم زیر طاق مهتاب

عطش ببازیم به نسیم دریا غزل برقصیم تا طلوع فردا

بیا کنارم ساقه بهاره رو فرش برگ و پولک ستاره

خمار شعرم می شکنه پیش تو عجب شرابی نفس تو داره

گل بهارم در انتظارم حریق سبزی بیا کنارم ........

اگه بدونن ابر و باد و بارون چه دلنوازه این شب مهربون هجوم میارن روی چرت کوچه صدای شهرو می برن آسمون

ابی .......

این هم خداییش با حاله مخصوصا ریتم آهنگش که برا طولانی شدن عمر خوبه ......

[shyazdi]

گر مخیر بکنندم به قیامت که چه خواهی
دوست مارا و همه نعمت فردوس شمارا
سعدی

[Fx.Mahdiyar]

رواق منظر چشم من آشیانه توست
کرم نما و فرود آ که خانه خانه توست...

لسان الغیب

[ایزدی]

این راه را نهایت صورت کجا توان بست
زینهار از این بیابان و ین راه بی نهایت
حافظ

[titrerooz]

آرزومه که در وا بکنی بیای تو خونه
تورو تو بغل بگیرم عاشقونه

از خدامه خونه خوشبو بشه از عطر نفسهات
از خدامه که بشه مال من اون چشمای زیبات


هر جوری که فکر کنی باهاتم
راضی به رضای اون چشاتم

خوش صورت و خوش نقش و نگاری
غم و غصه ای نیست تا من رو داری

[مصطفی]

در مجلس خود راه مده همچو منی را
کافسرده دل افسرده کند انجمنی را

[مصطفی]

روزگاریست در این کوچه گرفتار توام
با خبر باش که در حسرت دیدار تو ام

گفته بودی که طبیب دل هر بیماری
پس طبیب دل من باش که بیمار تو ام

[مصطفی]

زاهدی پرسید از فرزند خویش

هیچ میدانی مسلمانی به چیست


صدق و بی آزاری و خدمت به خلق

هم عبادت هم کلید زندگیست


گفت زین معیار اندر شهر ما

یک مسلمان هست آن هم ارمنیست

[ebrahimi]

اینم تقدیم به شما
افضل الدین محمد پسر حسن پسر حسین پسر محمد خوزه.ای مرقی کاشانی شناخته شده به باباافضل کاشی یا کاشانی شاعر وعارف ایرانی در واپسین سال.های سده ششم هجری زاده شد. باباافضل همدوره با تازش مغول می.زیست. بابا افضل کاشانی در تمام مدت عمر خود در کاشان ساکن بوده و اوقات خود را به تدریس و تألیف و تحقیق و مباحثه گذرانده.است. برخی خواجه نصیرالدین طوسی را شاگرد و یا خویشاوند وی می.دانند^[۱].
شعر زیر از اوست:

ده بار از این نه فلک و هشت بهشت		هفت اخترم از شش جهت این نامه نوشت
کز پنج حواس و چهار ارکان وسه روح		ایزد به دو گیتی چو تو یک بت نسرشت

[مصطفی]

من درد تو را زدست آسان ندهم
دل برنکنم زدوست تا جان ندهم

از دوست به یادگار دردی دارم
کان درد به صد هزار درمان ندهم