Twitte
مهندسان بیشترین سهم را در دستیابی به کیفیت زیست کنونی , که از ان بهره مند هستیم داشته اند.اب پاکیزه و سالم , سیستم ترابری کارامد, مهار شدن مخاطرات سیل و طغیانها, مدیریت مواد زائد , ساختمانهای مقاوم در برابر زلزله,طرحهای تولید و توزیع برق نظائر ان, همه دستاوردهای مهندسانند, اما اغلب در گمنامی واقعی به انجام رسیده اند.ما مهندسان- و تنها ما- در این باره مقصریم. زیرا نخواسته ایم و یا غفلت کرده ایم که به ازایل این فضائل, اعتبار کسب کنیم. این کوتاهی رو باید چگونه جبران کرد؟
گام نخست: باید وظیفه خود را به خوبی انجام دهیم و ان را با هیجان به دنیا بازگو کنیم. بگذار مردم,دنیایی بدون مهندسی( این عنصر خلاقیت) را مجسم کنند. دنیایی بدون پلها .ساختمانهای بلند .اب پاکیزه و نیروی برق ,ارتباطات و ترابری سریع , بدینسان کارهای سترگ ما در چشم اندازی شایسته قرار می گیرند.
در ان موقع ما باید از افزودن پیشوند مهندس با اسم خود, همانگونه که برخی از همکاران در اروپا و امرریکای لاتین عمل می کنند . به وضوح نشان دهیم که به حرفه خود مباهات می کنیم.
گام دوم : ما باید خواستار ان باشیم که خدمات ما بر مبنای عملکرد , ارج نهاده شود و مانند یک کالا مورد خرید و فروش قرار نگیرد.اگر قدر و منزلت حرفه ما با سایر حرفه های علمی مانند پزشکی همسنگ نباشد. بهترین مغزهای تعلیم یافته , مهندسی مشاور را انتخاب نخواهند کرد.
تامین اینده: بگذار از سایه گمنامی بدر اییم و سر کردگی چالشها برای رویارویی با دنیای قرن بست و یکم را به عهده بگیریم. ما باید بانگ دفاع از امر حفظ و کاربرد خردمندانه منابع موجود باشیم. بگذار از حرف زدن با خودمان در گذریم و با کسانیکه می توانند پندار ما را تقویت کنند, ارتباط برقرار کنیم. صدای ما شنیده نخواهد شد مگر اینکه پا از میان جمعیت تماشاگر بیرو نهیم و به روی صحنه بیاییم.
حرفه ناپیدا , قدمی به پیش گذار و از تاریکی بدر ای.
برای تبریک روز مهندس حرفی بهتر از متن سخنرانی مهندس ویلیام دلوئیز پیدا نکردم. این روز رو به تمام زحمتکشان گمنام, مهندسان , تبریک می گم.
گام نخست: باید وظیفه خود را به خوبی انجام دهیم و ان را با هیجان به دنیا بازگو کنیم. بگذار مردم,دنیایی بدون مهندسی( این عنصر خلاقیت) را مجسم کنند. دنیایی بدون پلها .ساختمانهای بلند .اب پاکیزه و نیروی برق ,ارتباطات و ترابری سریع , بدینسان کارهای سترگ ما در چشم اندازی شایسته قرار می گیرند.
در ان موقع ما باید از افزودن پیشوند مهندس با اسم خود, همانگونه که برخی از همکاران در اروپا و امرریکای لاتین عمل می کنند . به وضوح نشان دهیم که به حرفه خود مباهات می کنیم.
گام دوم : ما باید خواستار ان باشیم که خدمات ما بر مبنای عملکرد , ارج نهاده شود و مانند یک کالا مورد خرید و فروش قرار نگیرد.اگر قدر و منزلت حرفه ما با سایر حرفه های علمی مانند پزشکی همسنگ نباشد. بهترین مغزهای تعلیم یافته , مهندسی مشاور را انتخاب نخواهند کرد.
تامین اینده: بگذار از سایه گمنامی بدر اییم و سر کردگی چالشها برای رویارویی با دنیای قرن بست و یکم را به عهده بگیریم. ما باید بانگ دفاع از امر حفظ و کاربرد خردمندانه منابع موجود باشیم. بگذار از حرف زدن با خودمان در گذریم و با کسانیکه می توانند پندار ما را تقویت کنند, ارتباط برقرار کنیم. صدای ما شنیده نخواهد شد مگر اینکه پا از میان جمعیت تماشاگر بیرو نهیم و به روی صحنه بیاییم.
حرفه ناپیدا , قدمی به پیش گذار و از تاریکی بدر ای.
برای تبریک روز مهندس حرفی بهتر از متن سخنرانی مهندس ویلیام دلوئیز پیدا نکردم. این روز رو به تمام زحمتکشان گمنام, مهندسان , تبریک می گم.
نظر