همه جیز اینجا پیدا میشه از مطالب جالب و خواندنی تا درد دل

[Mehrdad]

قلمراد داره به بازار بورس ایران میخنده...هه هه هه هه..

[emadabbasi]

قلمراد داره به بازار بورس ایران میخنده...هه هه هه هه..

یعنی خدا وکیلی هم خنده داره .....

هر بازاری تو دنیا پایین و بالا می شه اما تو قرمز بودن شاخصش یه سری سهم های ارزنده

داغون نمی شن اما بورس ایران وقتی سبزه همه مثبتن وقتی قرمزه همه منفی حالا کاری با خوب و بد و ارزندگی شون نداره ....

[borhani100]

چمدانش را بسته بودم با خانه سالمندان هم هماهنگ شده بود یک ساک هم داشت با یه قران کوچک کمی نان روغنی اب نبات قیچی و کشمش
برای شروع گفت: مادر جون من که چیز زیادی نمیخورم. یه گوشه هم که نشستم نمیشه بمونم. اخه دلم واسه نوه هام تنگ میشه
گفتم: مادر من دیر میشه چادرتون هم اماده است منتظرند
گفت: کیا منتظرند. اونا که اصلا منو نمیشناسند. و ادامه داد: اخه اونجا مادر جون ادم دق میکنه ها من که اینجا به کسی کاری ندارم
اصلا دیگه حرف نمیزنم .خوبه؟ حالا میشه بمونم؟
گفتم: اخه مادر من شما داری الزایمر میگیری همه چیزو فراموش میکنی
گفت: مادر جون این چیزی که اسمش سخته رو من گرفتم قبول تو چی؟ تو چرا همه چیزو فراموش کردی دخترکم؟
خجالت کشیدم حقیقت داشت همه کودکی و جوانیم و تمام عشق و مهری را که نثارم کرده بود فراموش کرده بودم
اون بخشی از هویت و ریشه و هستیم بود و راست میگفت من همه را فراموش کرده بودم
زنگ زدم به خانه سالمندان که نمیرویم
توان نگاه کردن به خنده نشسته بر لبهای چروکیده و نگاه مهربانش را نداشتم
ساکش را باز کردم. قران و نان روغنی و .......و همه چیزهای شیرین دوباره در خانه بودند. ابنبات قیچی را برداشت و گفت: بخور مادر جون خسته شدی هی بستی و باز کردی
دست های چروکیدشو بوسیدم و گفتم: مادر جون ببخش حلالم کن فراموش کن
اشکش را با گوشه رو سری اش پاک کرد و گفت : چی رو ببخشم مادر من که چیزی یام نمیاد یعنی شاید فراموش میکنم گفتی چی گرفتم؟ ال چی جل الخالق چه اسمهایی میزارن این دکترا. طاقت نگاه بزرگوار و مهربان و اشکهای نجیب و موی سپیدش را نداشتم
در حالی که با دستهای لرزانش موهای دخترم را شانه میکرد زیر لب میگفت: من که ندارم ولی گاهی چه نعمتیه این الزایمر
بیایید دوستان امروز سری به مادرانمان بزنیم اوناییکه مادر در کنارشونه دستاشو ببوسند اوناییکه دورند با تلفن احوالشو بپرسند و اوناییکه از نعمت مادر محروم شدند برای سلامتی روحش فاتحه ای بخوانند
التماس دعا

[SystemTrader]

به امید روزی که خانه سالمندان تبدیل به محلی برای قدر دانی از پدر و مادر ها باشه نه فرار از اونها .

همیشه دودسته آدمها باعث میشن از انسان بودنم شرم کنم :
یکی کسایی که به هر دلیلی پدر و مادراشون سرای سالمندان هستند
و دیگری کسایی که به همسر و فرزندشون ظلم میکنن

[piam]

دوستان 1 سوال شاتل تو مشهد افتضاح است متا تردر یکسره قطع و وصل است شهرهای دیگه چه جوری است چی نتی را پیشنهاد میکنید

[AmiR.HJ]

دوستان 1 سوال شاتل تو مشهد افتضاح است متا تردر یکسره قطع و وصل است شهرهای دیگه چه جوری است چی نتی را پیشنهاد میکنید

در تهران كه خيلي خوبه ، اما فك نميكنم اونجام ماساله اي باشه ، بهتره يه بروسي سيستمتون رو بفرماييد . و البته برا من هم متا اينطور ميشه اما با قند شكن درست ميشه .

[Azadi]

حاصل عشق مترسک به کلاغ ، مرگ یک مزرعه است !

[مسلم آل شبر]

من مدتیه مشکل اینترنت دارم همچنین مسنجرم باز نمیشه ! نمیدونم مشکل همگانی هست یا مخصوص خودمه ؟

[mojtaba3898]

سلام اقامسلم.من بیشتر از یک ماه با این مشگل دستو پنجه نرم می کردم و به اجبار ویندوز عوض کردم تا مشگل حل شد . اگر از اول رفته بودم برای اخرین راه زودتر به نتیجه می رسیدم.شرمنده پیشنهاد هستش خوش باشی

[m.zareee]

فرودگاه.ها بوسه.های بیشتری از
سالن.های عروسی به خود دیده.اند

و دیوارهای بیمارستان.ها
بیشتر از عبادتگاه.ها دعا شنیده.اند . . .

ماندن سنگ بودن است
و رفتن رود بودن .
بنگر که سنگ بودن به کجا می رسد جز خاک شدن
و رود بودن به کجا می رود جز دریا شدن !

نه آن شدم که خواستی! نه آن شدم که خواستم!
تکلیف من این وسط چیست
خدایا؟
خدایا اشتباهم این بود ،جای تو ،خودم را
به خودم سپردم!
وای به این اعتماد به نفس...!

[Azadi]

پریروز یک تئاتری رفتم به اسم "مجردها" خوشمان آمد بنظرم با اینکه کهنه کار هم نبودند مسلط بودند، گروه از نظر مالی ضعیف بود و نیاز به تبلیغات دهن به دهن دارد. خواستم اینجا تریبونی شود برای این گروه نوپا، دوستانی که وقت دارند توصیه میکنم حتماً برید ببینید تئاتر شهر هست ........

[s_roomii]

سلام
چند وقت پیش ویروس باعث از بین رفتن قسمتی از فایل هام شد حالا که نیاز دارم به اندیکاتورها و تمپلت اصلی سیستم وودی cci نمیتونم پیداش کنم از دوستان کسی هست که بتونه کمکم کنه؟ تو نت گشتم چیزی دستگیرم نشد گفتم اینجا مطرح کنم ممنون میشم اگه کسی کمکم کنه.

[مصطفی]

[SystemTrader]

اینام فول مارجین کار میکنن

[مسلم آل شبر]

من بعلت جنگ و بدبختی که داشتیم هیچ وقت خاطره خوبی از کودکیم نداشتم ! ولی عقده ای نشدم ! خدا رو شکر الان موفقیتهای که دارم اصلا انتظارش نداشتم !

الان اهواز داره بارون نم نم میاد یاد این شعر دوران کودکی افتادم !


باز باران،
با ترانه،
با گهر های فراوان
می خورد بر بام خانه.

من به پشت شیشه تنها
ایستاده
در گذرها،
رودها راه اوفتاده.

شاد و خرم
یک دو سه گنجشک پر گو،
باز هر دم
می پرند، این سو و آن سو

می خورد بر شیشه و در
مشت و سیلی،
آسمان امروز دیگر
نیست نیلی.

یادم آرد روز باران:
گردش یک روز دیرین؛
خوب و شیرین
توی جنگل های گیلان.

کودکی ده ساله بودم
شاد و خرم
نرم و نازک
چست و چابک

از پرنده،
از خزنده،
از چرنده،
بود جنگل گرم و زنده.

آسمان آبی، چو دریا
یک دو ابر، اینجا و آنجا
چون دل من،
روز روشن.

بوی جنگل،
تازه و تر
همچو می مستی دهنده.
بر درختان میزدی پر،
هر کجا زیبا پرنده.

برکه ها آرام و آبی؛
برگ و گل هر جا نمایان،
چتر نیلوفر درخشان؛
آفتابی.

سنگ ها از آب جسته،
از خزه پوشیده تن را؛
بس وزغ آنجا نشسته،
دم به دم در شور و غوغا.

رودخانه،
با دو صد زیبا ترانه؛
زیر پاهای درختان
چرخ میزد، چرخ میزد، همچو مستان.

چشمه ها چون شیشه های آفتابی،
نرم و خوش در جوش و لرزه؛
توی آنها سنگ ریزه،
سرخ و سبز و زرد و آبی.

با دو پای کودکانه
می دویدم همچو آهو،
می پریدم از لب جو،
دور میگشتم ز خانه.

می کشانیدم به پایین،
شاخه های بید مشکی
دست من می گشت رنگین،
از تمشک سرخ و مشکی.

می شندیم از پرنده،
داستانهای نهانی،
از لب باد وزنده،
رازهای زندگانی

هر چه می دیدم در آنجا
بود دلکش، بود زیبا؛
شاد بودم
می سرودم
“روز، ای روز دلارا!
داده ات خورشید رخشان
این چنین رخسار زیبا؛
ورنه بودی زشت و بیجان.

این درختان،
با همه سبزی و خوبی
گو چه می بودند جز پاهای چوبی
گر نبودی مهر رخشان؟

روز، ای روز دلارا!
گر دلارایی ست، از خورشید باشد.
ای درخت سبز و زیبا!
هر چه زیبایی ست از خورشید باشد.”

اندک اندک، رفته رفته، ابر ها گشتند چیره.
آسمان گردید تیره،
بسته شد رخساره ی خورشید رخشان
ریخت باران، ریخت باران.

جنگل از باد گریزان
چرخ ها می زد چو دریا
دانه ها ی [ گرد] باران
پهن میگشتند هر جا.

برق چون شمشیر بران
پاره میکرد ابر ها را
تندر دیوانه غران
مشت میزد ابر ها را.

روی برکه مرغ آبی،
از میانه، از کرانه،
با شتابی چرخ میزد بی شماره.

گیسوی سیمین مه را
شانه میزد دست باران
باد ها، با فوت، خوانا
می نمودندش پریشان.

سبزه در زیر درختان
رفته رفته گشت دریا
توی این دریای جوشان
جنگل وارونه پیدا.

بس دلارا بود جنگل،
به، چه زیبا بود جنگل!
بس فسانه، بس ترانه،
بس ترانه، بس فسانه.

بس گوارا بود باران
به، چه زیبا بود باران!
می شنیدم اندر این گوهر فشانی
رازهای جاودانی، پند های آسمانی؛

“بشنو از من، کودک من
پیش چشم مرد فردا،
زندگانی – خواه تیره، خواه روشن -
هست زیبا، هست زیبا، هست زیبا.”