Twitte
خريدار يك قرارداد اختيار یا همان قرارداد آپشن (Option Contract) اين حق را دارد ( ولي اجبار ندارد) تا دارائي زير بناي قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار (Underlying Asset) را در يك طي مدت زمان مشخص درآينده (از تاريخ خريد قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار تا آخرين روز اعتبار آن) ، به يك قيمت مشخص و تعيين شده(قيمت بحراني يا Strike Price) ، خريداري كرده و يا بفروشد.
دارائي زير بنا به عنوان مثال در مورد قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار طلا (Gold Options Contract) ، عبارتست از قرارداد آتيه یا همان قرارداد قیوچرز طلا (Gold Futures Contract) در همان بورس .
دو نوع اصلي از قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار وجود دارند. Put Option , Call Option
قرارداد Call Option به خريدار خود اين حق را مي*دهد( بدون اينكه اجباري براي او بوجود بياورد) تا در طي يك مدت مشخص در آينده دارائي زير بناي اين قرارداد را (Underlying Asset) به قيمتي مشخص بخرد.
Put Option به خريدار خود اين حق را مي*دهد ( بدون اينكه اجباري براي او بوجود بياورد) تا در طي يك مدت مشخص در آينده دارائي زير بناي اين قرارداد (Underlying Asset) را به يك قيمت مشخص و از قبل تعيين شده بفروشد.اين مدت زمان مشخص يك تاريخ مصرف (Expiry date) براي قرارداد محسوب مي*شود كه پس از آن اين قرارداد بي اعتبار خواهد شد.آن قيمت مشخص و از قبل تعيين شده (Strike Price) كه از اين به بعد از آن به " به قيمت بحراني " اسم مي*بريم درزمان خريد قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار مشخص مي*شود.
مانندهر معاملة ديگر خريد و فروش قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار مستلزم وجود دو طرف خريدار و فروشنده مي*باشد. اين بدان معناست كه اگر خريدار يك call Option حق دارد كه دارائي پايه (Underlying Asset) را به آن قیمت مشخص شده "قیمت بحرانی" (Strike Price) خريداري كند، پس فروشندة قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار الزاماً موظف است كه اين دارائي پايه (Underlying Asset) را به آن قیمت به او بفروشد.پس فروشندة قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار موظف است :در صورتي كه خريدار Call Option بخواهد از حق خود( خريد دارائي پايه) استفاده كند (Exercise) فروشنده موظف است اين دارائي پايه(Underlying Asset) را به او بفروشد.
در صورتي كه خريدار Put Option بخواهد از حق خود( فروش دارائي پايه) استفاده كند ( Exercise) فروشنده موظف است اين دارائي پايه (Underlying Asset) را از او بخرد. درحقيقت خريدار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار در ازاي مبلغ مشخصي كه در هنگام خريد اين قرارداد به فروشنده مي پردازد (Premium) كه از اين به بعد آنرا « حق اختيار» مي*ناميم، از فروشندة قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار به نوعي حفاظت در برابر حركت ناخواسته بزرگي در قيمت بدست مي آورد. در يك قرارداد آپشن، فروشنده براي قبول اين مسئوليت حق اختيار (Premium) از خريدار قرارداد دريافت مي*كند و خريدار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار اين مبلغ را براي بدست آورد حق انتخابي كه قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار به او مي*دهد، مي پردازد.
اين نكته واضح است كه خريدار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار زماني از حق خود استفاده مي كند که اين كار براي او سود آور باشد، يعني مبلغي كه از اين راه عايد او مي شود از مبلغ حق اختيار پرداخت شده در زمان معاملة قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار بيشتر شود.
آشنائي با كلمات مورد استفاده در ارتباط با قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار (Option Contract (Option Premium يا « حق اختيار» قيمتي است كه خريدار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار به فروشنده آن پرداخت مي*كند.
Strike Price را «قيمت بحراني» ترجمه كرده*ايم و عبارتست از قيمتي كه خريدار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار با فروشنده آن توافق كرده*اند تا در صورتي كه خريدار بخواهد از حقي كه قرارداد به او داده استفاده كند، فروشنده موظف باشد دارائي زيربناي (Underlying Asset) قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار را به آن قيمت از او بخرد( در مورد Put Option) و يا به آن قيمت به او بفروشد. در مورد (Call Option Exercise Date ) در واقع تاريخ آخرين روز اعتبار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار است و عبارتست از تاريخي كه در آن روز و يا در هر زمان قبل از آن ( پس ازخريد قرارداد آپشن) خريدار قرارداد مي*تواند از حقي كه قرارداد به او داده است استفاده كند . پس از اين روز قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار بي ارزش خواهد شد.
Assignment وقتي خريدار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار تصميم مي*گيرد از حق خود استفاده كند در اصطلاح مي*گويند assignment صورت گرفته كه عبارتست از اينكه فروشنده موظف مي*شود طبق قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار عمل كند .
Expiry Date : عبارتست از اولين روزي كه قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار بي ارزش مي شود. اين بدان معناست كه خريدار مي*تواند از تاريخ خريد قرارداد تا يك روز قبل از اين تاريخ از حق خود استفاده كند.American Option : قراردادهای آپشن یا همان قرارداد اختیار از دو نوع اصلي مي*باشند.
آپشن یا همان اختیار آمريكائي نوع معمول آن است كه در اكثر بورس هاي جهان از جمله DGCX و CME قراردادهاي اختيار یا همان قرارداد اختیار از اين نوع هستند و همانطور كه ذكر شد به خريدار اين امكان را مي*دهند که از تاريخ خريد قرارداد تا يك روز قبل از تاريخ بي ارزش شدن قرارداد در هر زمان از حق خود استفاده كند.
European Option : قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار به روش اروپائي عبارتست از قراردادي كه با خريد آن خريدار مي تواند از حق خود فقط در يك روز مشخص (Exercise Date ) استفاده كند. قراردادهاي اختيار یا همان قرارداد اختیار بخصوص براي افرادي كه وقت كافي براي اختصاص دادن به تجارت مالي به طور تمام وقت ندارند بسيار جذاب مي*باشند.
تركيبات متنوعي از قراردادهاي آپشن یا همان قرارداد اختیار همراه با قراردادهاي آتيه (Futures) را مي*توان طراحي و اجرا نمود كه در اين تركيبات ميزان سود مورد هدف معامله گر بسيار جذاب بوده و ريسك معاملات او بسيار كنترل شده خواهند بود. خريد يك قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار ريسك خريدار آن را به يك عدد ثابت محدود مي*كند ودر عين حال به او اجازه مي دهد از حركت قيمت سود بدست بياورد. از اين نقطه نظر قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار براي تجاري كه از قرارداد آتيه (Futures) براي كنترل ريسك قيمت (Hedge) استفاده مي*كنند حتي از قرارداد آتيه یا همان قرارداد فیوچرز بهتر است زيرا با قرارداد آتيه یا همان فیوچرز براي كنترل ريسك فقط يك قيمت تثبيت شده است ولي معامله گر امكان بهره بردن از حركت قيمت را ندارد.
سود و زيان خريد قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار پس از خريد قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار و آنچه خريدار بايد انجام دهد آنست كه قيمت دارائي پايه را زير نظر داشته باشد و آنرا با قيمت بحراني قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار كه در هنگام خريد قرارداد مشخص شده است مقايسه نمايد.
خريدار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار مي*تواند هر زمان پس از خريد قرارداد تا قبل از روز فاقد ارزش شدن آن، دارائي پايه را به قيمت بحراني از فروشنده قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار بخرد (call) و يا به او بفروشد(Put). در مورد (Call) اگر قيمت دارائي پايه (Underlying Asset) در بازار از قيمت بحراني قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار كمترباشد، اگر خريدار بخواهد از حق خود استفاده كند ضرر خواد كرد. دراين حالت مي گويند قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار « خارج از پول» است. در صورتي كه قيمت دارائي پايه (Underlying Asset) (Underlying Asset) در بازار افزايش يابد و به قيمت بحراني قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار برسد، درصورتي كه خريدار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار بخواهد از حق خود استفاده كند، سود و زياني در كار نخواهد بود. دراين حالت مي*گويند اين قراداد آپشن یا همان قرارداد اختیار « روي پول» است . هنگامي كه قيمت دارائي پايه (Underlying Asset) در بازار ازقيمت بحراني قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار بالاتر مي*رود، در صورتي كه خريدار قرارداد آپشن بخواهداز حق خود استفاده كند مي*تواند دارائي پايه (Underlying Asset) را به قيمت بحراني قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار خريداري شده از فروشنده قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار طلب كند. طبيعتاً او مي*تواند اين دارائي پايه (Underlying Asset) را در بازار به قيمت بالاتر بفروشد و اختلاف اين دو عدد سود او خواهد بود دراين حالت يعني وقتي خريدار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار با استفاده از حق خود مي*تواند به سود برسد اصطلاحاً مي*گويند قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار « وارد پول شده» است. به سادگي مي*توان متوجه شد كه خريدار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار call كسي است كه اعتقاد دارد قيمت دارائي پايه (Underlying Asset) در طي مدت زمان اعتبار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار به سمت بالا حركت كرده و از قيمت بحراني بالاتر خواهد رفت.
به همين ترتيب در مورد خريدار يك قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار (Put) اگر قيمت دارائي پايه (Underlying Asset) در بازار ازقيمت بحراني قرار داد آپشنی یا همان قرارداد اختیاری كه خريده است بالاتر باشد و او بخواهد از حق خود استفاده كند ضرر خواهد كرد زيرا او دارائي پايه (Underlying Asset) را به قيمتي كمتر از ارزش آن در بازار مي فروشد. قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار او « خارج از پول» است . وقتي قيمت دارائي پايه با قيمت بحراني قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار خريداري شده برابر ميشود، اين قرارداد به سود دهي ميرسد يا « روي پول» است و وقتي قيمت دارائي پايه (Underlying Asset) باز هم تنزل مي كند و ازقيمت بحراني كمتر مي*شود، خريدار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار Put مي*تواند دارائي پايه را به قيمت بحراني به فروشنده قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار بفروشد. او مي*تواند اين دارائي پايه (Underlying Asset) را به قيمت نازلتري از بازار تهيه كند و از اين راه سود مي*برد . در اين حالت قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار خريداري شده « وارد پول شده» است.
مجدداً واضح است كه خريدار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار Put كسي است كه اعتقاد دارد قيمت دارائي پايه (Underlying Asset) در بازار در طي مدت زمان اعتبار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار تنزل خواهد كرد و از قيمت بحراني كمتر خواهد شد.
وديعه براي خريد يك قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار هيچ و ديعه**اي لازم نمي*باشد. مبلغ حق اختيار و حق كارگزاري درهنگام خريد قرارداد بايد به طور كامل توسط خريدار پرداخت شود.
نحوة خارج شدن از قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار :خريدار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار يك وضعيت باز (Open Position) دارد. بسيار مهم است كه دقت كنيم كه قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار Call و قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار Put دو قرارداد كاملاً متفاوت هستند.
خريدار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار براي بستن وضعيت باز خود سه راه دارد.
1- قرارداد را بفروشد . (Offset) چون قبلاً اين قرارداد را خريده پس با فروش آن وضعيت خود را بسته و از بازار خارج مي شود. او در زمان فروش قرارداد آپشنی یا همان قرارداد اختیاری كه قبلاً خريداري كرده بود، حق اختياري دريافت مي كند كه بسته به قيمت* دارائي پايه در آن لحظه و چند عامل ديگر ( بزودي توضيح خواهد داد) ممكن است بيتشر و يا كمتر از حق اختيار پرداختي در زمان خريد قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار باشد. دقت کنيد که خريدار قرارداد Call بايد همان قرارداد Call را که خريده بود (با همان کالا, ارز ... به عنوان دارائي پايه و همان قيمت بحراني) بفروشد تا از بازار خارج شود یا به عبارت دیگر پوزیشن آپشن یا همان اختیار باز خود را ببندد. اگر به جاي اينکار يک قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار با قيمت بحراني متفاوت را بفروشد ويا يک Put Option بخرد داراي دو پوزیشن باز خواهد شد.مثال: شخصي يك قرارداد call آپشن یا همان قرارداد اختیار DGCX را كه قيمت بحراني آن 700 دلار است به قيمت حق اختيار 50$ دلار خريده است. اكنون قيمت قرارداد آتيه یا همان فیوچرز طلا (Gold Futures) به 800 دلار رسيده و در بازار مي تواند به عنوان مثال اين قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار را به قيمت حق اختيار 200 دلار بفروشد.
به همين ترتيب شخص ديگر يك قرارداد Put آپشن یا همان قرارداد اختیار طلاي DGCX را كه قيمت بحراني آن 800 دلار است به قيمت حق اختيار 50 دلار خريده است. اكنون قيمت قرارداد آتيه یا همان فیوچرز طلاي (Gold Futures Contract , DGCX) به 700 دلار رسيده است و او ممكن است براي قرارداد آپشنی یا همان قرارداد اختیاری كه خريده بود يك مشتري به قيمت 200 دلار پيدا كند و آنرا بفروشد.
2- از حق خود استفاده كند. با اينكار در مورد call خريدار در واقع يك پوزیشن باز مثبت (بای) روي قرارداد دارائي پايه (Underlying Asset) را به قيمت بحراني صاحب مي*شود.
مسلماً او هنگامي اين كار را انجام مي*دهد كه قيمت دارائي پايه (Underlying Asset) در بازار از قيمت بحراني قرارداد آپشنی یا همان قرارداد اختیاری كه خريده بود، بالاتر است.
مثلاً اگر اين شخص يك قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار Call طلاي DGCX با قيمت بحراني 700 را خريده بوده و اكنون قيمت دارائي پاية (Underlying Asset) اين قرارداد ، كه يك قرارداد آتية یا همان فیوچرز طلاي DGCX است (DGCX Gold Futures Contract) به 800 دلار رسيده است با استفاده از حق خود او صاحب يك قرارداد آتية یا همان فیوچرز طلاي DGCX به قيمت 700 دلار مي شود (1 long position on DGXC Gold Futures Contract). او مي*تواند اين قرارداد را به قيمت بازار (دلار 800) فروخته و سود خود را برداشت كند و يا اينكه اين قرارداد آتيه یا همان فیوچرز را به اميد سود بيشتر باز نگه دارد.
به همين شكل اگر خريدار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار يك Put خريده باشد و بخواهد از حق خود استفاده كند صاحب يك پوزیشن باز منفي (سل) روي قرارداد آتية یا همان فیوچرز طلاي بورس خواهد شد. (1 short lot on DGCX Gold Futures) مسلماً او در صورتي اين كار را انجام مي*دهد كه قيمت آتية یا همان فیوچرز طلا در بازار پائين تر از قيمت بحراني قرارداد آپشنی یا همان قرارداد اختیاری كه خريده بود باشد.
3- قرارداد به انتهاي تاريخ اعتبار برسد. دراين حالت چنانچه قيمت دارائي پايه (Underlying Asset) از قيمت بحراني قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار عبور نكرده باشد اين قرارداد به طور بي ارزش و براي هميشه بسته مي شود. اگر قيمت دارائي پایه (Underlying Asset) دراين تاريخ از قيمت بحراني قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار عبور كرده باشد، بورس حق خريدار قرارداد را اتوماتيك اجرا كرده و او را صاحب دارائي يا قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار كرده و به این قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار خاتمه داده و به عبارت دیگر این پوزیشن آپشن را می بندد. قيمت دارائي پايه اي (Underlying Asset) که خريدار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار با اين روش صاحب ميشود برابر باآخرين قيمت دارائي پايه (Underlying Asset) قبل از بسته شدن بورس در آن روز (Close) ميباشد. خاتمه اعتبار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار DGCX ده روز قبل از تاريخ حراج دارائي پاية آن (Tender Period) مي*باشد. در صورتي كه اين تاريخ روز جمله و يا تعطيلي بورس باشدف تاريخ خاتمه اعتبار يك روز زودتر خواهد بود.
Premium يا حق اختيار چگونه محاسبه مي شود؟
حق اختيار از دوقسمت تشکيل ميشود
•1- مبلغ ما به التفاوت
•2- ارزش زمان و فرمول محاسبه آ بسيار ساده است
حق اختيار = مبلغ ما به التفاوت + ارزش زمان
مبلغ ما به التفاوت عبارتست از اختلاف قيمت بحراني قرارداد اختيار با قيمت آن لحظة دارائي پايه (Underlying Asset) در بازار در حقيقت اينكه قرارداد چقدر « وارد پول شده» است.ارزش زمان اختلاف مبلغ ما به التفاوت با قيمت بحراني است و اين مبلغي است كه خريدار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار حاضر است بيش از مبلغ ما به التفاوت در آن لحظه بابت خريد اين قرارداد بپردازد چون اميدوار است كه با گذشت زمان و تا قبل از رسيدن به تاريخ خاتمه اعتبار قرارداد اختيار یا همان قرارداد اختیار، ارزش ما به التفاوت به طور چشمگيري در جهت مثبت تغيير خواهد كرد. مشخص است كه هر چه زمان اعتبار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار بيشتر باشد اين ارزش زمان نيز بيشتر است . ارزش زمان هر چه قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار به خاتمة اعتبار نزديكتر شود با سرعت بيشتري افت مي كند و در چند روز آخر اعتبار اين سرعت افت شديد مي شود.
بايد دقت شود كه عددي كه به عنوان حق اختيار (Premium) روي پلتفرم ديده مي شود به ازاي يك واحد دارائي پايه است. مثلا در DGCX واحد دارائي پاية (Underlying Asset) قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار طلا (واحدقيمت آتيه یا همشن فیوچرز طلا Futures) يك اونس است در حالي که يك قرارداد كامل آتيه یا همان فیوچرز طلاي DGCX يك كيلوگرم يا 32 اونس است .پس حق اختيار يك قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار طلاي DGCX عبارتست از عددي كه روي پلتفرم ديده مي شود ضربدر 32. در مورد CME اين عدد را در 100 ضرب کنيد.
عوامل موثر در تغيير حق اختيار
حق اختيار تنها عددي است كه در مورد قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار تغيير مي كند . همة اعداد و شرايط ديگر بدون تغيير مي مانند.
6 عامل اصلي باعث تغيير حق اختيار مي شوند:
1- تغيير قيمت دارائي پايه در بازار: هر چه قيمت دارائي پايه افزايش پيدا كند، حق اختيار يك قرارداد Call هم افزايش پيدا كرده ولي حق اختيار يك قرارداد Put كاهش پيدا مي*كند.
2- قيمت بحراني : اين عدد تعيين مي كند كه آيا قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار داراي ارزش ما به التفاوت هست يا خير.
3- ارزش زمان : هر چه مدت اعتبار قرارداد كاهش مي*يابد حق اختيار كمتر ميشود و بلعكس
4- شدت نوسان قيمت (Volatility)دارائي پايه (Underlying Asset) یا به اصطلاح
وقتي نوسان قيمت دارائي پايه (Underlying Asset) در بازار زياد مي*شود، اين امر معمولاً به افزايش حق اختيار در هر دو مورد call و Put منجر مي*شود.
5- نرخ بهرة بانكي: اين عامل ازبقيه عوامل بالا روي حق اختيار تاثير كمتري دارد ولي به هر حال تاثير گذار است. افزايش نرخ بهرة بانكي در آمريكا معمولاً منجر به افزايش حق اختيار در مورد قرارداد Call و كاهش آن در مورد قرارداد Put مي*شود و بلعكس . لازم به ذكر است كه واحد پول و نرخ بهره بانكي در امارات بسيار هماهنگ با دلار آمريكا و نرخ بهرة بانكي در آمريكا حركت مي*كند.
6- عامل ششم عبارتست از سود سهام پرداخت شده توسط شركتهائي كه سهام آنها در بورس سهام ارائه شده است.
اين عامل روي حق اختيار قرارداد آپشنی یا همان قرارداد اختیاری كه دارائي زيربناي آن سهام است اهميت دارد و در مورد قرارداد آپشنی یا همان قرارداد اختیاری كه دارائي زيربناي آن كالا و يا ارز باشد بي تاثير است.چرا قرارداد آپشن براي سرمايه گزاران جذاب است؟ قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار از جنبه *هاي مختلفي براي سرمايه گزاران جالب است
بعضي مواردي كه قراداد آپشن یا همان قرارداد اختیار مورد توجه زياد است عبارتند از:
1- مهار ريسك قيمت : دليل سودمند بودن قرارداد اختيار یا همان قرارداد اختیار دراين مورد كاملاً مشخص است. دقت كنيد كه درمقايسه با قراداد آتيه یا همان فیوچرز (Futures) قرارداد آپشن حداكثر ضرر ممكن را محدود ساخته در حالي كه در حالت قرارداد آتيه یا همان فیوچرز اين ضرر مي*تواند بدون حد افزايش يابد. اين در حالي است كه سود قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار براي خريدار آن مي*تواند مثل قرارداد آتيه یا همان فیوچرز نامحدود باشد . تركيب يك قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار با يك قرارداد آتيه یا همان فیوچرز ميتواند حالتهاي بسيار متنوع و جالبي ايجاد كند. مثلا اگر شما يك قرارداد آتيه یا همان فیوچرز طلا و يك قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار Put را با هم بخريد در واقع مي*توانيد هم از حركت رو به بالاي قيمت از طريق قرارداد آتيه یا همان فیوچرز خود سود ببريد و هم از طريق قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار خود حداكثر ضرر ممكن دراثر حركت بازار در خلاف جهت را از قبل تعيين كرده*ايد . اين بسيار شباهت به خريد يك بيمه نامه دارد. در ازاي پرداخت يك مبلغ مشخص ( حق اختيار) سرمايه گذار خود را از ضرر احتمالي حفظ كرده و همچنان شانس بدست آوردن سود را براي خود نگه داشته است.
2- متنوع كردن سبد سرمايه : قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار براي اين منظور بسيار مفيد است. قراردادهاي آپشن در يك سبد سرمايه مي*توانند ريسك سبد را كاهش داده و سود دهي آنرا بالا ببرند.
به عنوان مثال سرمايه گذاري كه دربازار بورس سرمايه گذاري كرده است مي*تواند سبد سرماية خود را با خريد كالاهائي مانند طلا متنوع كند. به جاي خريد و نگه داراي طلا بصورت فيزيكي او مي تواند يك قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار از نوع Call را خريداري كرده و در ازاي يك مبلغ کم و مشخص در صورتي كه دارائي زير بناي (Underlying Asset)اين قراداد آپشن یا همان قرارداد اختیار به ارزش بالاتري برسد او آنرا تصاحب خواهد كردو باز هم لزومي به دريافت فيزيكي آن و نگهداري و ... ندارد زيرا مي*تواند اين دارائي زير بنا يعني قرارداد آتيه یا همان فیوچرز را فوراً در بازار به پول تبديل كند و از اين راه سود ببرد. انواع زيادي قراردادهاي آپشن یا همان قرارداد اختیار وجود دارند كه انعطاف پذيري بسيار بالائي را براي سرمايه گزار ايجاد مي كنند تا او بتواند با يك استراتژي صحيح همواره از سود دهي خود اطمينان داشته باشد. مانند قرارداد آتيه یا همان فیوچرز در حالت خريد قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار نيز سرمايه گزار با يك مبلغ كوچك با استفاده از آنچه در زبان تجارت مالي Leverage ناميده مي شود مي*تواند مبلغ بسيار بزرگتري دارائي را تصاحب كند.
مثال ديگري از جذابيتهاي قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار كسي است كه همواره مقداري طلا يا كالاي ديگر را در انبار دارد. اين شخص با خريد قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار اين كالا مي*تواند از آن ايجاد در آمد كند.
خريد قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار طلا چه در صورت حركت قيمتها رو به بالا و يا پائين و چه در حالتي كه جهت قيمت مشخص نيست همواره ضرر مشخص (حق اختیار پرداخت شده در هنگام خرید آن) و ثابت ولی امکان سود نامحدود دارد.
پس از آنكه شما با استراتژي*هاي پاية قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار يعني call و Put آشنا شديد، اين آمادگي را خواهيد داشت تا از آنها براي معاملة استراتژي هاي جذابتري مانند Straddle، Strangle ، Butterfly ،Spread و بعدها خلق استراتژي هائي كه خودتان طراحي خواهيد كرد، استفاده كنيد.
ماهمواره جهت كسب اطلاع در كنار شما خواهيم بود و استراتژي خلق شده توسط شما مي*تواند به صورت يك فرمول در پلتفرم معاملاتي ذخيره شده و فقط با فشار يك دكمة ماوس اجرا شوند.
تنوع امكانات سرمايه گزاري كه قراردادهاي آپشن یا همان قراردادهای اختیار بوجود مي آورند فوق العاده زياد است. قراداد آپشن یا همان قرارداد اختیار نه تنها به سرمايه گزار امكان استفاده تغييرات قيمت را مي دهد بلكه او را قادر مي سازد تا از گذشت زمان و يا تغيير در شدت نوسان قيمت ها هم سود ببرد. درصورت علاقه به كسب اطلاعات بيشتر در زمينه*هاي تخصصي استفاده از قراردادهاي آپشن یا همان قراردادهای اختیار لطفاً با ما تماس بگيرید.
توضیحات:
یک) به دلیل جدید بودن مطالب در مقاله بالا همواره از هر دو کلمه فارسی و انگلیسی برای فیوچرز و آپشن استفاده کردیم. از اینکه این کلمات زیاد تکرار شدند قصد جا انداختن آنها در ذهن شما خوانندگان عزیز بود و اگر آنرا تکراری یافتید پوزش می طلبم.
دو) همانطور که در مقاله بالا به تفصیل توضیح دادم خرید یک قرارداد آپشن امکان ضرر محدود و سود نا محدود دارد ولی فروش آن به عکس سود محدود ولی امکان ضرر نا محدود دارد. شباهت نزدیک آپشن با بیمه و واقعیت ذکر شده نتیجه می دهد که فروش آپشن فقط برای شرکتهای بزرگ که دارای مشتریان بسیار دیاد هستند معقول است. برای تریدر ها خرید آن منطقی است. خرید کال آپشن اگر قیمت را رو به پائین پیش بینی می کنید و خرید پوت آپشن اگر قیمت را رو به پائین پیش بینی کرده اید.
دارائي زير بنا به عنوان مثال در مورد قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار طلا (Gold Options Contract) ، عبارتست از قرارداد آتيه یا همان قرارداد قیوچرز طلا (Gold Futures Contract) در همان بورس .
دو نوع اصلي از قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار وجود دارند. Put Option , Call Option
قرارداد Call Option به خريدار خود اين حق را مي*دهد( بدون اينكه اجباري براي او بوجود بياورد) تا در طي يك مدت مشخص در آينده دارائي زير بناي اين قرارداد را (Underlying Asset) به قيمتي مشخص بخرد.
Put Option به خريدار خود اين حق را مي*دهد ( بدون اينكه اجباري براي او بوجود بياورد) تا در طي يك مدت مشخص در آينده دارائي زير بناي اين قرارداد (Underlying Asset) را به يك قيمت مشخص و از قبل تعيين شده بفروشد.اين مدت زمان مشخص يك تاريخ مصرف (Expiry date) براي قرارداد محسوب مي*شود كه پس از آن اين قرارداد بي اعتبار خواهد شد.آن قيمت مشخص و از قبل تعيين شده (Strike Price) كه از اين به بعد از آن به " به قيمت بحراني " اسم مي*بريم درزمان خريد قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار مشخص مي*شود.
مانندهر معاملة ديگر خريد و فروش قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار مستلزم وجود دو طرف خريدار و فروشنده مي*باشد. اين بدان معناست كه اگر خريدار يك call Option حق دارد كه دارائي پايه (Underlying Asset) را به آن قیمت مشخص شده "قیمت بحرانی" (Strike Price) خريداري كند، پس فروشندة قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار الزاماً موظف است كه اين دارائي پايه (Underlying Asset) را به آن قیمت به او بفروشد.پس فروشندة قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار موظف است :در صورتي كه خريدار Call Option بخواهد از حق خود( خريد دارائي پايه) استفاده كند (Exercise) فروشنده موظف است اين دارائي پايه(Underlying Asset) را به او بفروشد.
در صورتي كه خريدار Put Option بخواهد از حق خود( فروش دارائي پايه) استفاده كند ( Exercise) فروشنده موظف است اين دارائي پايه (Underlying Asset) را از او بخرد. درحقيقت خريدار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار در ازاي مبلغ مشخصي كه در هنگام خريد اين قرارداد به فروشنده مي پردازد (Premium) كه از اين به بعد آنرا « حق اختيار» مي*ناميم، از فروشندة قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار به نوعي حفاظت در برابر حركت ناخواسته بزرگي در قيمت بدست مي آورد. در يك قرارداد آپشن، فروشنده براي قبول اين مسئوليت حق اختيار (Premium) از خريدار قرارداد دريافت مي*كند و خريدار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار اين مبلغ را براي بدست آورد حق انتخابي كه قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار به او مي*دهد، مي پردازد.
اين نكته واضح است كه خريدار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار زماني از حق خود استفاده مي كند که اين كار براي او سود آور باشد، يعني مبلغي كه از اين راه عايد او مي شود از مبلغ حق اختيار پرداخت شده در زمان معاملة قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار بيشتر شود.
آشنائي با كلمات مورد استفاده در ارتباط با قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار (Option Contract (Option Premium يا « حق اختيار» قيمتي است كه خريدار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار به فروشنده آن پرداخت مي*كند.
Strike Price را «قيمت بحراني» ترجمه كرده*ايم و عبارتست از قيمتي كه خريدار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار با فروشنده آن توافق كرده*اند تا در صورتي كه خريدار بخواهد از حقي كه قرارداد به او داده استفاده كند، فروشنده موظف باشد دارائي زيربناي (Underlying Asset) قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار را به آن قيمت از او بخرد( در مورد Put Option) و يا به آن قيمت به او بفروشد. در مورد (Call Option Exercise Date ) در واقع تاريخ آخرين روز اعتبار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار است و عبارتست از تاريخي كه در آن روز و يا در هر زمان قبل از آن ( پس ازخريد قرارداد آپشن) خريدار قرارداد مي*تواند از حقي كه قرارداد به او داده است استفاده كند . پس از اين روز قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار بي ارزش خواهد شد.
Assignment وقتي خريدار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار تصميم مي*گيرد از حق خود استفاده كند در اصطلاح مي*گويند assignment صورت گرفته كه عبارتست از اينكه فروشنده موظف مي*شود طبق قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار عمل كند .
Expiry Date : عبارتست از اولين روزي كه قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار بي ارزش مي شود. اين بدان معناست كه خريدار مي*تواند از تاريخ خريد قرارداد تا يك روز قبل از اين تاريخ از حق خود استفاده كند.American Option : قراردادهای آپشن یا همان قرارداد اختیار از دو نوع اصلي مي*باشند.
آپشن یا همان اختیار آمريكائي نوع معمول آن است كه در اكثر بورس هاي جهان از جمله DGCX و CME قراردادهاي اختيار یا همان قرارداد اختیار از اين نوع هستند و همانطور كه ذكر شد به خريدار اين امكان را مي*دهند که از تاريخ خريد قرارداد تا يك روز قبل از تاريخ بي ارزش شدن قرارداد در هر زمان از حق خود استفاده كند.
European Option : قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار به روش اروپائي عبارتست از قراردادي كه با خريد آن خريدار مي تواند از حق خود فقط در يك روز مشخص (Exercise Date ) استفاده كند. قراردادهاي اختيار یا همان قرارداد اختیار بخصوص براي افرادي كه وقت كافي براي اختصاص دادن به تجارت مالي به طور تمام وقت ندارند بسيار جذاب مي*باشند.
تركيبات متنوعي از قراردادهاي آپشن یا همان قرارداد اختیار همراه با قراردادهاي آتيه (Futures) را مي*توان طراحي و اجرا نمود كه در اين تركيبات ميزان سود مورد هدف معامله گر بسيار جذاب بوده و ريسك معاملات او بسيار كنترل شده خواهند بود. خريد يك قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار ريسك خريدار آن را به يك عدد ثابت محدود مي*كند ودر عين حال به او اجازه مي دهد از حركت قيمت سود بدست بياورد. از اين نقطه نظر قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار براي تجاري كه از قرارداد آتيه (Futures) براي كنترل ريسك قيمت (Hedge) استفاده مي*كنند حتي از قرارداد آتيه یا همان قرارداد فیوچرز بهتر است زيرا با قرارداد آتيه یا همان فیوچرز براي كنترل ريسك فقط يك قيمت تثبيت شده است ولي معامله گر امكان بهره بردن از حركت قيمت را ندارد.
سود و زيان خريد قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار پس از خريد قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار و آنچه خريدار بايد انجام دهد آنست كه قيمت دارائي پايه را زير نظر داشته باشد و آنرا با قيمت بحراني قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار كه در هنگام خريد قرارداد مشخص شده است مقايسه نمايد.
خريدار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار مي*تواند هر زمان پس از خريد قرارداد تا قبل از روز فاقد ارزش شدن آن، دارائي پايه را به قيمت بحراني از فروشنده قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار بخرد (call) و يا به او بفروشد(Put). در مورد (Call) اگر قيمت دارائي پايه (Underlying Asset) در بازار از قيمت بحراني قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار كمترباشد، اگر خريدار بخواهد از حق خود استفاده كند ضرر خواد كرد. دراين حالت مي گويند قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار « خارج از پول» است. در صورتي كه قيمت دارائي پايه (Underlying Asset) (Underlying Asset) در بازار افزايش يابد و به قيمت بحراني قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار برسد، درصورتي كه خريدار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار بخواهد از حق خود استفاده كند، سود و زياني در كار نخواهد بود. دراين حالت مي*گويند اين قراداد آپشن یا همان قرارداد اختیار « روي پول» است . هنگامي كه قيمت دارائي پايه (Underlying Asset) در بازار ازقيمت بحراني قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار بالاتر مي*رود، در صورتي كه خريدار قرارداد آپشن بخواهداز حق خود استفاده كند مي*تواند دارائي پايه (Underlying Asset) را به قيمت بحراني قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار خريداري شده از فروشنده قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار طلب كند. طبيعتاً او مي*تواند اين دارائي پايه (Underlying Asset) را در بازار به قيمت بالاتر بفروشد و اختلاف اين دو عدد سود او خواهد بود دراين حالت يعني وقتي خريدار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار با استفاده از حق خود مي*تواند به سود برسد اصطلاحاً مي*گويند قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار « وارد پول شده» است. به سادگي مي*توان متوجه شد كه خريدار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار call كسي است كه اعتقاد دارد قيمت دارائي پايه (Underlying Asset) در طي مدت زمان اعتبار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار به سمت بالا حركت كرده و از قيمت بحراني بالاتر خواهد رفت.
به همين ترتيب در مورد خريدار يك قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار (Put) اگر قيمت دارائي پايه (Underlying Asset) در بازار ازقيمت بحراني قرار داد آپشنی یا همان قرارداد اختیاری كه خريده است بالاتر باشد و او بخواهد از حق خود استفاده كند ضرر خواهد كرد زيرا او دارائي پايه (Underlying Asset) را به قيمتي كمتر از ارزش آن در بازار مي فروشد. قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار او « خارج از پول» است . وقتي قيمت دارائي پايه با قيمت بحراني قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار خريداري شده برابر ميشود، اين قرارداد به سود دهي ميرسد يا « روي پول» است و وقتي قيمت دارائي پايه (Underlying Asset) باز هم تنزل مي كند و ازقيمت بحراني كمتر مي*شود، خريدار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار Put مي*تواند دارائي پايه را به قيمت بحراني به فروشنده قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار بفروشد. او مي*تواند اين دارائي پايه (Underlying Asset) را به قيمت نازلتري از بازار تهيه كند و از اين راه سود مي*برد . در اين حالت قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار خريداري شده « وارد پول شده» است.
مجدداً واضح است كه خريدار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار Put كسي است كه اعتقاد دارد قيمت دارائي پايه (Underlying Asset) در بازار در طي مدت زمان اعتبار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار تنزل خواهد كرد و از قيمت بحراني كمتر خواهد شد.
وديعه براي خريد يك قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار هيچ و ديعه**اي لازم نمي*باشد. مبلغ حق اختيار و حق كارگزاري درهنگام خريد قرارداد بايد به طور كامل توسط خريدار پرداخت شود.
نحوة خارج شدن از قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار :خريدار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار يك وضعيت باز (Open Position) دارد. بسيار مهم است كه دقت كنيم كه قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار Call و قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار Put دو قرارداد كاملاً متفاوت هستند.
خريدار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار براي بستن وضعيت باز خود سه راه دارد.
1- قرارداد را بفروشد . (Offset) چون قبلاً اين قرارداد را خريده پس با فروش آن وضعيت خود را بسته و از بازار خارج مي شود. او در زمان فروش قرارداد آپشنی یا همان قرارداد اختیاری كه قبلاً خريداري كرده بود، حق اختياري دريافت مي كند كه بسته به قيمت* دارائي پايه در آن لحظه و چند عامل ديگر ( بزودي توضيح خواهد داد) ممكن است بيتشر و يا كمتر از حق اختيار پرداختي در زمان خريد قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار باشد. دقت کنيد که خريدار قرارداد Call بايد همان قرارداد Call را که خريده بود (با همان کالا, ارز ... به عنوان دارائي پايه و همان قيمت بحراني) بفروشد تا از بازار خارج شود یا به عبارت دیگر پوزیشن آپشن یا همان اختیار باز خود را ببندد. اگر به جاي اينکار يک قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار با قيمت بحراني متفاوت را بفروشد ويا يک Put Option بخرد داراي دو پوزیشن باز خواهد شد.مثال: شخصي يك قرارداد call آپشن یا همان قرارداد اختیار DGCX را كه قيمت بحراني آن 700 دلار است به قيمت حق اختيار 50$ دلار خريده است. اكنون قيمت قرارداد آتيه یا همان فیوچرز طلا (Gold Futures) به 800 دلار رسيده و در بازار مي تواند به عنوان مثال اين قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار را به قيمت حق اختيار 200 دلار بفروشد.
به همين ترتيب شخص ديگر يك قرارداد Put آپشن یا همان قرارداد اختیار طلاي DGCX را كه قيمت بحراني آن 800 دلار است به قيمت حق اختيار 50 دلار خريده است. اكنون قيمت قرارداد آتيه یا همان فیوچرز طلاي (Gold Futures Contract , DGCX) به 700 دلار رسيده است و او ممكن است براي قرارداد آپشنی یا همان قرارداد اختیاری كه خريده بود يك مشتري به قيمت 200 دلار پيدا كند و آنرا بفروشد.
2- از حق خود استفاده كند. با اينكار در مورد call خريدار در واقع يك پوزیشن باز مثبت (بای) روي قرارداد دارائي پايه (Underlying Asset) را به قيمت بحراني صاحب مي*شود.
مسلماً او هنگامي اين كار را انجام مي*دهد كه قيمت دارائي پايه (Underlying Asset) در بازار از قيمت بحراني قرارداد آپشنی یا همان قرارداد اختیاری كه خريده بود، بالاتر است.
مثلاً اگر اين شخص يك قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار Call طلاي DGCX با قيمت بحراني 700 را خريده بوده و اكنون قيمت دارائي پاية (Underlying Asset) اين قرارداد ، كه يك قرارداد آتية یا همان فیوچرز طلاي DGCX است (DGCX Gold Futures Contract) به 800 دلار رسيده است با استفاده از حق خود او صاحب يك قرارداد آتية یا همان فیوچرز طلاي DGCX به قيمت 700 دلار مي شود (1 long position on DGXC Gold Futures Contract). او مي*تواند اين قرارداد را به قيمت بازار (دلار 800) فروخته و سود خود را برداشت كند و يا اينكه اين قرارداد آتيه یا همان فیوچرز را به اميد سود بيشتر باز نگه دارد.
به همين شكل اگر خريدار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار يك Put خريده باشد و بخواهد از حق خود استفاده كند صاحب يك پوزیشن باز منفي (سل) روي قرارداد آتية یا همان فیوچرز طلاي بورس خواهد شد. (1 short lot on DGCX Gold Futures) مسلماً او در صورتي اين كار را انجام مي*دهد كه قيمت آتية یا همان فیوچرز طلا در بازار پائين تر از قيمت بحراني قرارداد آپشنی یا همان قرارداد اختیاری كه خريده بود باشد.
3- قرارداد به انتهاي تاريخ اعتبار برسد. دراين حالت چنانچه قيمت دارائي پايه (Underlying Asset) از قيمت بحراني قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار عبور نكرده باشد اين قرارداد به طور بي ارزش و براي هميشه بسته مي شود. اگر قيمت دارائي پایه (Underlying Asset) دراين تاريخ از قيمت بحراني قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار عبور كرده باشد، بورس حق خريدار قرارداد را اتوماتيك اجرا كرده و او را صاحب دارائي يا قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار كرده و به این قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار خاتمه داده و به عبارت دیگر این پوزیشن آپشن را می بندد. قيمت دارائي پايه اي (Underlying Asset) که خريدار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار با اين روش صاحب ميشود برابر باآخرين قيمت دارائي پايه (Underlying Asset) قبل از بسته شدن بورس در آن روز (Close) ميباشد. خاتمه اعتبار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار DGCX ده روز قبل از تاريخ حراج دارائي پاية آن (Tender Period) مي*باشد. در صورتي كه اين تاريخ روز جمله و يا تعطيلي بورس باشدف تاريخ خاتمه اعتبار يك روز زودتر خواهد بود.
Premium يا حق اختيار چگونه محاسبه مي شود؟
حق اختيار از دوقسمت تشکيل ميشود
•1- مبلغ ما به التفاوت
•2- ارزش زمان و فرمول محاسبه آ بسيار ساده است
حق اختيار = مبلغ ما به التفاوت + ارزش زمان
مبلغ ما به التفاوت عبارتست از اختلاف قيمت بحراني قرارداد اختيار با قيمت آن لحظة دارائي پايه (Underlying Asset) در بازار در حقيقت اينكه قرارداد چقدر « وارد پول شده» است.ارزش زمان اختلاف مبلغ ما به التفاوت با قيمت بحراني است و اين مبلغي است كه خريدار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار حاضر است بيش از مبلغ ما به التفاوت در آن لحظه بابت خريد اين قرارداد بپردازد چون اميدوار است كه با گذشت زمان و تا قبل از رسيدن به تاريخ خاتمه اعتبار قرارداد اختيار یا همان قرارداد اختیار، ارزش ما به التفاوت به طور چشمگيري در جهت مثبت تغيير خواهد كرد. مشخص است كه هر چه زمان اعتبار قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار بيشتر باشد اين ارزش زمان نيز بيشتر است . ارزش زمان هر چه قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار به خاتمة اعتبار نزديكتر شود با سرعت بيشتري افت مي كند و در چند روز آخر اعتبار اين سرعت افت شديد مي شود.
بايد دقت شود كه عددي كه به عنوان حق اختيار (Premium) روي پلتفرم ديده مي شود به ازاي يك واحد دارائي پايه است. مثلا در DGCX واحد دارائي پاية (Underlying Asset) قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار طلا (واحدقيمت آتيه یا همشن فیوچرز طلا Futures) يك اونس است در حالي که يك قرارداد كامل آتيه یا همان فیوچرز طلاي DGCX يك كيلوگرم يا 32 اونس است .پس حق اختيار يك قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار طلاي DGCX عبارتست از عددي كه روي پلتفرم ديده مي شود ضربدر 32. در مورد CME اين عدد را در 100 ضرب کنيد.
عوامل موثر در تغيير حق اختيار
حق اختيار تنها عددي است كه در مورد قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار تغيير مي كند . همة اعداد و شرايط ديگر بدون تغيير مي مانند.
6 عامل اصلي باعث تغيير حق اختيار مي شوند:
1- تغيير قيمت دارائي پايه در بازار: هر چه قيمت دارائي پايه افزايش پيدا كند، حق اختيار يك قرارداد Call هم افزايش پيدا كرده ولي حق اختيار يك قرارداد Put كاهش پيدا مي*كند.
2- قيمت بحراني : اين عدد تعيين مي كند كه آيا قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار داراي ارزش ما به التفاوت هست يا خير.
3- ارزش زمان : هر چه مدت اعتبار قرارداد كاهش مي*يابد حق اختيار كمتر ميشود و بلعكس
4- شدت نوسان قيمت (Volatility)دارائي پايه (Underlying Asset) یا به اصطلاح
وقتي نوسان قيمت دارائي پايه (Underlying Asset) در بازار زياد مي*شود، اين امر معمولاً به افزايش حق اختيار در هر دو مورد call و Put منجر مي*شود.
5- نرخ بهرة بانكي: اين عامل ازبقيه عوامل بالا روي حق اختيار تاثير كمتري دارد ولي به هر حال تاثير گذار است. افزايش نرخ بهرة بانكي در آمريكا معمولاً منجر به افزايش حق اختيار در مورد قرارداد Call و كاهش آن در مورد قرارداد Put مي*شود و بلعكس . لازم به ذكر است كه واحد پول و نرخ بهره بانكي در امارات بسيار هماهنگ با دلار آمريكا و نرخ بهرة بانكي در آمريكا حركت مي*كند.
6- عامل ششم عبارتست از سود سهام پرداخت شده توسط شركتهائي كه سهام آنها در بورس سهام ارائه شده است.
اين عامل روي حق اختيار قرارداد آپشنی یا همان قرارداد اختیاری كه دارائي زيربناي آن سهام است اهميت دارد و در مورد قرارداد آپشنی یا همان قرارداد اختیاری كه دارائي زيربناي آن كالا و يا ارز باشد بي تاثير است.چرا قرارداد آپشن براي سرمايه گزاران جذاب است؟ قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار از جنبه *هاي مختلفي براي سرمايه گزاران جالب است
بعضي مواردي كه قراداد آپشن یا همان قرارداد اختیار مورد توجه زياد است عبارتند از:
1- مهار ريسك قيمت : دليل سودمند بودن قرارداد اختيار یا همان قرارداد اختیار دراين مورد كاملاً مشخص است. دقت كنيد كه درمقايسه با قراداد آتيه یا همان فیوچرز (Futures) قرارداد آپشن حداكثر ضرر ممكن را محدود ساخته در حالي كه در حالت قرارداد آتيه یا همان فیوچرز اين ضرر مي*تواند بدون حد افزايش يابد. اين در حالي است كه سود قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار براي خريدار آن مي*تواند مثل قرارداد آتيه یا همان فیوچرز نامحدود باشد . تركيب يك قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار با يك قرارداد آتيه یا همان فیوچرز ميتواند حالتهاي بسيار متنوع و جالبي ايجاد كند. مثلا اگر شما يك قرارداد آتيه یا همان فیوچرز طلا و يك قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار Put را با هم بخريد در واقع مي*توانيد هم از حركت رو به بالاي قيمت از طريق قرارداد آتيه یا همان فیوچرز خود سود ببريد و هم از طريق قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار خود حداكثر ضرر ممكن دراثر حركت بازار در خلاف جهت را از قبل تعيين كرده*ايد . اين بسيار شباهت به خريد يك بيمه نامه دارد. در ازاي پرداخت يك مبلغ مشخص ( حق اختيار) سرمايه گذار خود را از ضرر احتمالي حفظ كرده و همچنان شانس بدست آوردن سود را براي خود نگه داشته است.
2- متنوع كردن سبد سرمايه : قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار براي اين منظور بسيار مفيد است. قراردادهاي آپشن در يك سبد سرمايه مي*توانند ريسك سبد را كاهش داده و سود دهي آنرا بالا ببرند.
به عنوان مثال سرمايه گذاري كه دربازار بورس سرمايه گذاري كرده است مي*تواند سبد سرماية خود را با خريد كالاهائي مانند طلا متنوع كند. به جاي خريد و نگه داراي طلا بصورت فيزيكي او مي تواند يك قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار از نوع Call را خريداري كرده و در ازاي يك مبلغ کم و مشخص در صورتي كه دارائي زير بناي (Underlying Asset)اين قراداد آپشن یا همان قرارداد اختیار به ارزش بالاتري برسد او آنرا تصاحب خواهد كردو باز هم لزومي به دريافت فيزيكي آن و نگهداري و ... ندارد زيرا مي*تواند اين دارائي زير بنا يعني قرارداد آتيه یا همان فیوچرز را فوراً در بازار به پول تبديل كند و از اين راه سود ببرد. انواع زيادي قراردادهاي آپشن یا همان قرارداد اختیار وجود دارند كه انعطاف پذيري بسيار بالائي را براي سرمايه گزار ايجاد مي كنند تا او بتواند با يك استراتژي صحيح همواره از سود دهي خود اطمينان داشته باشد. مانند قرارداد آتيه یا همان فیوچرز در حالت خريد قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار نيز سرمايه گزار با يك مبلغ كوچك با استفاده از آنچه در زبان تجارت مالي Leverage ناميده مي شود مي*تواند مبلغ بسيار بزرگتري دارائي را تصاحب كند.
مثال ديگري از جذابيتهاي قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار كسي است كه همواره مقداري طلا يا كالاي ديگر را در انبار دارد. اين شخص با خريد قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار اين كالا مي*تواند از آن ايجاد در آمد كند.
خريد قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار طلا چه در صورت حركت قيمتها رو به بالا و يا پائين و چه در حالتي كه جهت قيمت مشخص نيست همواره ضرر مشخص (حق اختیار پرداخت شده در هنگام خرید آن) و ثابت ولی امکان سود نامحدود دارد.
پس از آنكه شما با استراتژي*هاي پاية قرارداد آپشن یا همان قرارداد اختیار يعني call و Put آشنا شديد، اين آمادگي را خواهيد داشت تا از آنها براي معاملة استراتژي هاي جذابتري مانند Straddle، Strangle ، Butterfly ،Spread و بعدها خلق استراتژي هائي كه خودتان طراحي خواهيد كرد، استفاده كنيد.
ماهمواره جهت كسب اطلاع در كنار شما خواهيم بود و استراتژي خلق شده توسط شما مي*تواند به صورت يك فرمول در پلتفرم معاملاتي ذخيره شده و فقط با فشار يك دكمة ماوس اجرا شوند.
تنوع امكانات سرمايه گزاري كه قراردادهاي آپشن یا همان قراردادهای اختیار بوجود مي آورند فوق العاده زياد است. قراداد آپشن یا همان قرارداد اختیار نه تنها به سرمايه گزار امكان استفاده تغييرات قيمت را مي دهد بلكه او را قادر مي سازد تا از گذشت زمان و يا تغيير در شدت نوسان قيمت ها هم سود ببرد. درصورت علاقه به كسب اطلاعات بيشتر در زمينه*هاي تخصصي استفاده از قراردادهاي آپشن یا همان قراردادهای اختیار لطفاً با ما تماس بگيرید.
توضیحات:
یک) به دلیل جدید بودن مطالب در مقاله بالا همواره از هر دو کلمه فارسی و انگلیسی برای فیوچرز و آپشن استفاده کردیم. از اینکه این کلمات زیاد تکرار شدند قصد جا انداختن آنها در ذهن شما خوانندگان عزیز بود و اگر آنرا تکراری یافتید پوزش می طلبم.
دو) همانطور که در مقاله بالا به تفصیل توضیح دادم خرید یک قرارداد آپشن امکان ضرر محدود و سود نا محدود دارد ولی فروش آن به عکس سود محدود ولی امکان ضرر نا محدود دارد. شباهت نزدیک آپشن با بیمه و واقعیت ذکر شده نتیجه می دهد که فروش آپشن فقط برای شرکتهای بزرگ که دارای مشتریان بسیار دیاد هستند معقول است. برای تریدر ها خرید آن منطقی است. خرید کال آپشن اگر قیمت را رو به پائین پیش بینی می کنید و خرید پوت آپشن اگر قیمت را رو به پائین پیش بینی کرده اید.
نظر