درست است که فناوری های امنیتی موجود نقش مهمی در کاهش خطرات اینترنت اشیا بازی میکنند اما این راه کارها کافی نیستند. هدف از امنیت در IoT این است که داده ها را در فرمت صحیح، در زمان مناسب و به طور صحیح و امن منتقل کنیم. اما این کار در گفتار ساده است و وقتی پای عمل در کار باشد، با چالش هایی همراه میشود. برخی از چالش های موجود در زیر آورده شده است:
بسیاری از سیستم های اینترنت اشیا به طور ضعیفی طراحی و اجرا میشوند. برای این کار از پروتکل ها و فناوری های متنوعی استفاده میکنند، در نتیجه ساختارهای پیچیده و گاهی در تعارض با هم ایجاد میشود. راهنمایی های محدودی برای نگهداری و مدیریت دستگاه های IoT وجود دارد. حفظ حریم خصوصی در حوزه اینترنت اشیا، پیچیده و حتی در مواردی مبهم است فقدان استانداردهای لازم برای احراز هویت و تعریف دسترسی ها در دستگاه های IoT دیده میشود. استانداردهای امنیتی برای پیکربندی پلتفرم ها شامل سیستم عامل های مجازی IoT با پشتیبانی مالکیت چندگانه، کامل نیست. کاربرد اینترنت اشیا به ویژه در زمینه های ناشناخته، در حال گسترش و تغییر است.
بسیاری از سیستم های اینترنت اشیا به طور ضعیفی طراحی و اجرا میشوند. برای این کار از پروتکل ها و فناوری های متنوعی استفاده میکنند، در نتیجه ساختارهای پیچیده و گاهی در تعارض با هم ایجاد میشود. راهنمایی های محدودی برای نگهداری و مدیریت دستگاه های IoT وجود دارد. حفظ حریم خصوصی در حوزه اینترنت اشیا، پیچیده و حتی در مواردی مبهم است فقدان استانداردهای لازم برای احراز هویت و تعریف دسترسی ها در دستگاه های IoT دیده میشود. استانداردهای امنیتی برای پیکربندی پلتفرم ها شامل سیستم عامل های مجازی IoT با پشتیبانی مالکیت چندگانه، کامل نیست. کاربرد اینترنت اشیا به ویژه در زمینه های ناشناخته، در حال گسترش و تغییر است.