تحلیل فاندامنتال
تفاسیری از انتخابات آلمان برای حوزه یورو
روز 24 سپتامبر رای دهندگان پای صندوق های رای رفتند و آنجلا مرکل را برای چهارمین دوره به مقام صدراعظمی بازگرداندند. بعبارتی، نتیجه خیلی غافلگیر کننده نبود. اقتصاد آلمان طی چهار سال گذشته با ثبات در حال توسعه و رشد بوده است، و نرخ بیکاری تا پایین ترین سطح خود در دوره بعد از اتحاد کشورهای اروپایی افت کرده است. هرچند، نتایج انتخابات در کل برای مرکل مثبت نبود. بله، حزب CDU که مرکل رهبر آن است با 33% آراه بنده این انتخابات شد.
هرچند، این درصد افت شدیدی نسبت به 42% آرای کسب شده در سال 2013 می باشد.
علاوه بر این، حزب AfD 13% آرا را کسب کرد، که به این معنی است حزب راست افراطی برای نخستین بار از جنگ جهانی دوم به این سو در مجلس نمایندگان آلمان معرفی خواهد شد.
حزب CDU حاکمیت آلمان را در یک "ائتلاف بزرگ" با حزب SDU طی4 سال گذشته کسب کرد. هرچند، پیرو خرابکاری انتخاباتی توسط حزب SDU – سهم آرای این حزب تا مقدار پس از جنگ جهانی دوم یعنی 21% سقوط کرد – رهبران این حزب گفتند وارد "ائتلاف بزرگ" دیگری نخواهند شد. برای حاکمیت موثر، حزب CDU نیاز به شکل دادن یک ائتلاف با دیگر احزاب دارد. به گفته این حزب با حزب AfD دولت را بدست نخواهد گرفت، که دموکرات های آزاد (FDU) و حزب Greens را بعنوان تنها شرکای احتمالی این حزب باقی می گذارد. هرچند، تفاوت های ایدئولوژیک بزرگی بین حزب FDU بعنوان طرفدار آزادی اقتصادی و حزب Greens طرفدار محیط زیست وجود دارد. تشکیل یک ائتلاف در این حالت آسان نخواهد بود.
اصلاحات در ساختار اتحادیه پولی اروپا (EMU) یکی از نواحی ایجاد تنش فلسفی در میان شرکای احتمالی برای ائتلاف خواهد بود. انتخاب مانوئل ماکرون در ماه می بعنوان ریاست جمهور فرانسه امیدهای جدیدی برای طرفداران اصلاحات در EMU داد. ماکرون پیشنهاد داده است که مقامات مسئول مالی متمرکز باید بودجه بزرگتری داشته باشند که بتوانند از آن برای ثبات بخشیدن به رشد اقتصادی در زمان ضربه دیدن اقتصاد این حوزه از سوی سهام استفاده کنند، او همچنین دعوت به ایجاد اتحاد عمیق تری در سیستم بانکداری در میان 19 اقتصاد ناحیه یورو کرد. صدراعظم مرکل پیش از انتخابات آلمان مقداری علاقه به این اصلاحات نشان داد. هرچند، حزب FDP علاقه مند به یکپارچگی EMU نیست. شاید اگر FDP بخشی از ائتلاف حاکم در آلمان شود، این برای مرکل مشکل باشد که با ماکرون به توافق برسد. بعلاوه، حضور حزب Afd متنفر از EMU در بوندستاگ گفتگو را در بخش قانونگذاری بیشتر به سمت راست گرایش دهد.
تفاسیری از انتخابات آلمان برای حوزه یورو
روز 24 سپتامبر رای دهندگان پای صندوق های رای رفتند و آنجلا مرکل را برای چهارمین دوره به مقام صدراعظمی بازگرداندند. بعبارتی، نتیجه خیلی غافلگیر کننده نبود. اقتصاد آلمان طی چهار سال گذشته با ثبات در حال توسعه و رشد بوده است، و نرخ بیکاری تا پایین ترین سطح خود در دوره بعد از اتحاد کشورهای اروپایی افت کرده است. هرچند، نتایج انتخابات در کل برای مرکل مثبت نبود. بله، حزب CDU که مرکل رهبر آن است با 33% آراه بنده این انتخابات شد.
هرچند، این درصد افت شدیدی نسبت به 42% آرای کسب شده در سال 2013 می باشد.
علاوه بر این، حزب AfD 13% آرا را کسب کرد، که به این معنی است حزب راست افراطی برای نخستین بار از جنگ جهانی دوم به این سو در مجلس نمایندگان آلمان معرفی خواهد شد.
حزب CDU حاکمیت آلمان را در یک "ائتلاف بزرگ" با حزب SDU طی4 سال گذشته کسب کرد. هرچند، پیرو خرابکاری انتخاباتی توسط حزب SDU – سهم آرای این حزب تا مقدار پس از جنگ جهانی دوم یعنی 21% سقوط کرد – رهبران این حزب گفتند وارد "ائتلاف بزرگ" دیگری نخواهند شد. برای حاکمیت موثر، حزب CDU نیاز به شکل دادن یک ائتلاف با دیگر احزاب دارد. به گفته این حزب با حزب AfD دولت را بدست نخواهد گرفت، که دموکرات های آزاد (FDU) و حزب Greens را بعنوان تنها شرکای احتمالی این حزب باقی می گذارد. هرچند، تفاوت های ایدئولوژیک بزرگی بین حزب FDU بعنوان طرفدار آزادی اقتصادی و حزب Greens طرفدار محیط زیست وجود دارد. تشکیل یک ائتلاف در این حالت آسان نخواهد بود.
اصلاحات در ساختار اتحادیه پولی اروپا (EMU) یکی از نواحی ایجاد تنش فلسفی در میان شرکای احتمالی برای ائتلاف خواهد بود. انتخاب مانوئل ماکرون در ماه می بعنوان ریاست جمهور فرانسه امیدهای جدیدی برای طرفداران اصلاحات در EMU داد. ماکرون پیشنهاد داده است که مقامات مسئول مالی متمرکز باید بودجه بزرگتری داشته باشند که بتوانند از آن برای ثبات بخشیدن به رشد اقتصادی در زمان ضربه دیدن اقتصاد این حوزه از سوی سهام استفاده کنند، او همچنین دعوت به ایجاد اتحاد عمیق تری در سیستم بانکداری در میان 19 اقتصاد ناحیه یورو کرد. صدراعظم مرکل پیش از انتخابات آلمان مقداری علاقه به این اصلاحات نشان داد. هرچند، حزب FDP علاقه مند به یکپارچگی EMU نیست. شاید اگر FDP بخشی از ائتلاف حاکم در آلمان شود، این برای مرکل مشکل باشد که با ماکرون به توافق برسد. بعلاوه، حضور حزب Afd متنفر از EMU در بوندستاگ گفتگو را در بخش قانونگذاری بیشتر به سمت راست گرایش دهد.