اگر با بیت کوین آشنایی داشته باشید، می دانید که فرآیند ماینینگ برای ایمن سازی و به روز رسانی بلاک چین ضروری است. در اتریوم، همین اصل وجود دارد: برای پاداش دادن به کاربرانی که استخراج می کنند (که هزینه بالایی دارد)، پروتکل با اتر به آنها پاداش می دهد.
چه تعداد اتر وجود دارد؟
از فوریه 2020، کل موجودی اتر حدود 110 میلیون است.
برخلاف بیت کوین، در مورد برنامه انتشار توکن اتریوم عمداً در زمان راه اندازی تصمیم گیری نشد. بیت کوین بر آن شد ارزش خود را با محدود کردن عرضه خود حفظ کند و به آرامی مقدار کوین های جدید را کاهش دهد. از سوی دیگر، اتریوم قصد دارد پایهای برای برنامههای غیرمتمرکز (DApps) فراهم کند. از آنجایی که مشخص نیست چه نوع برنامه انتشار توکنی با این هدف به بهترین شکل مطابقت دارد، این سوال همچنان مطرح است.
استخراج اتریوم چگونه انجام می شود؟
استخراج برای امنیت شبکه بسیار مهم است. این فرایند تضمین می کند که بلاک چین می تواند به طور عادلانه به روز شود و به شبکه اجازه می دهد بدون یک تصمیم گیرنده واحد کار کند. در فرایند استخراج، زیرمجموعهای از گرهها (با نامهای مناسب ماینرها) قدرت محاسباتی را به حل یک پازل رمزنگاری اختصاص میدهند.
کاری که آنها در واقع انجام می دهند، هش کردن مجموعه ای از تراکنش های معلق در کنار برخی داده های دیگر است. برای اینکه بلوک معتبر در نظر گرفته شود، هش باید کمتر از مقداری باشد که توسط پروتکل تعیین شده است. اگر آنها ناموفق باشند، میتوانند برخی از دادهها را تغییر دهند و دوباره امتحان کنند.
برای رقابت با دیگران، استخراجکنندگان باید بتوانند در سریعترین زمان ممکن هش کنند– ما قدرت آنها را با نرخ هش اندازهگیری میکنیم. هرچه نرخ هش در شبکه بیشتر باشد، حل معما سخت تر می شود. فقط ماینرها باید راه حل واقعی را بیابند– هنگامی که مشخص شد، برای همه شرکت کنندگان دیگر آسان است که معتبر بودن آن را بررسی کنند.
همانطور که می توانید تصور کنید، هش کردن مداوم در سرعت های بالا هزینه بر است. برای تشویق ماینرها برای ایمن سازی شبکه، آنها پاداشی دریافت می کنند. این پاداش شامل تمام کارمزدهای تراکنش در بلوک است. آنها همچنین اتر تازه تولید شده - 2 ETH را در زمان نوشتن دریافت می کنند.
منبع
چه تعداد اتر وجود دارد؟
از فوریه 2020، کل موجودی اتر حدود 110 میلیون است.
برخلاف بیت کوین، در مورد برنامه انتشار توکن اتریوم عمداً در زمان راه اندازی تصمیم گیری نشد. بیت کوین بر آن شد ارزش خود را با محدود کردن عرضه خود حفظ کند و به آرامی مقدار کوین های جدید را کاهش دهد. از سوی دیگر، اتریوم قصد دارد پایهای برای برنامههای غیرمتمرکز (DApps) فراهم کند. از آنجایی که مشخص نیست چه نوع برنامه انتشار توکنی با این هدف به بهترین شکل مطابقت دارد، این سوال همچنان مطرح است.
استخراج اتریوم چگونه انجام می شود؟
استخراج برای امنیت شبکه بسیار مهم است. این فرایند تضمین می کند که بلاک چین می تواند به طور عادلانه به روز شود و به شبکه اجازه می دهد بدون یک تصمیم گیرنده واحد کار کند. در فرایند استخراج، زیرمجموعهای از گرهها (با نامهای مناسب ماینرها) قدرت محاسباتی را به حل یک پازل رمزنگاری اختصاص میدهند.
کاری که آنها در واقع انجام می دهند، هش کردن مجموعه ای از تراکنش های معلق در کنار برخی داده های دیگر است. برای اینکه بلوک معتبر در نظر گرفته شود، هش باید کمتر از مقداری باشد که توسط پروتکل تعیین شده است. اگر آنها ناموفق باشند، میتوانند برخی از دادهها را تغییر دهند و دوباره امتحان کنند.
برای رقابت با دیگران، استخراجکنندگان باید بتوانند در سریعترین زمان ممکن هش کنند– ما قدرت آنها را با نرخ هش اندازهگیری میکنیم. هرچه نرخ هش در شبکه بیشتر باشد، حل معما سخت تر می شود. فقط ماینرها باید راه حل واقعی را بیابند– هنگامی که مشخص شد، برای همه شرکت کنندگان دیگر آسان است که معتبر بودن آن را بررسی کنند.
همانطور که می توانید تصور کنید، هش کردن مداوم در سرعت های بالا هزینه بر است. برای تشویق ماینرها برای ایمن سازی شبکه، آنها پاداشی دریافت می کنند. این پاداش شامل تمام کارمزدهای تراکنش در بلوک است. آنها همچنین اتر تازه تولید شده - 2 ETH را در زمان نوشتن دریافت می کنند.
منبع