چهار مشکل بورس تهران
عباس هشی
هیات علمی حسابداری و مدیریت شهید بهشتی
اینکه سرمایه..گذاری باید بلندمدت باشد، در بازار سهام خیلی ادعای کلی است. در واقع ما دو نوع سرمایه.گذار در بورس داریم، که یک گروه که سهامدار عمده.اند و در هیات مدیره امکان دخالت دارند و شرکت را هدایت می.کنند و از سود آن استفاده می.کنند که این گروه به صورت بلندمدت سرمایه.گذاری می.کنند، اما گروه دوم از بازار سهام به عنوان یک بازار کارآ با قبول مقداری ریسک می.خواهند مقداری سود به دست آورند، به نظر من گروه دوم، نیازی نیست تا حتما به صورت بلندمدت سرمایه.گذاری کنند و در این گروه از سهامداران، امکان نقد شوندگی سهام بورسی است که نکته اصلی است که ایشان را جذب این بازار کرده است و نه بلندمدت بودن سپرده.ها.
در مجموع، بورس یک بازار سریع.المعامله سهام و مشتقات بازار است و نباید حجم بالای مبادلات را خیلی نشانه بدی دانست. در مقابل نیز وظیفه حاکمیت این است که به مردم قواعد بازی را به صورت شفاف بیان کند و همچنین به ایشان مقداری آموزش.های مقدماتی بدهد از جمله اینکه باید مردم بودجه خود را در سهام.های مختلف پخش کنند و به جو و شایعه.ها توجه نکنند.
موج.سواری شایعه.سازان
عده.ای از سهامداران وجود دارند که با شایعه.سازی سهامداران خرد را روی یک موج.سوار می.کنند که منجر به افزیش قیمت آن سهام می.شود، این گروه با توجه به منابع اطلاعاتی که در اختیار دارند، شایعه مثبتی را گسترش می.دهند و وقتی قیمت سهم مورد نظر افزایش پیدا کرد آن را می.فروشند و سپس با کاهش قیمت، آن را می.خرند. به این ترتیب طی دو یا سه ماه حجم سهام خود را چند برابر می.کنند. و مهم.ترین متضرر این موضوع سرمایه.گذاران خرد خواهند بود.
بورس دولتی و مشکلاتش
تا پایان سال 1370، حدود 95 درصد سهامداران بورس دولت و شبه.دولتی.ها بوده.اند در نتیجه تصمیمات سازمان بورس نیز دولتی بوده. و مشاهده شده است که در مواقع مختلف دولت از بازار سهام حمایت کرده یا در آن دخالت کرده است که مضرترین موضوع برای بازار سهام همین حمایت و دخالت.های دولت است. همان طور که وقتی دولت به بانک.ها دستور داد قسمتی از ذخیره احتیاطی خود را از بورس خرید کنند که بزرگ.ترین ضرر به سهامداران خرد در همان برهه زمانی اتفاق افتاد. عدم وجود امنیت اقتصادی، عدم وجود نظام کارآمد مالیاتی و عدم وجود بانک اطلاعاتی باعث می.شوند تا ما از بخش خصوصی آمار و ارقام نداشته باشیم و دخالت.های دولتی اشتباه و مضر باشند.
بازار سهام در دست عده.ای خاص
یکی دیگر از مشکلات بورس ایران باند بازی است به این مفهوم که وقتی یک مدیر تعیین شد همه آشناهایش را در آن کار استخدام می.کند. به عنوان یک مثال شما بررسی کنید که در آمریکا هیچ رئیس.جمهوری، رئیس دفتر خود را از میان اقوام و خویشان خود انتخاب نکرده است، چرا جای دور برویم؟ در همین ایران نیز رئیس دفتر مقام معظم رهبری از میان اقوامش نیست و رئیس دفتر رهبر کبیر انقلاب نیز به همین ترتیب بود. اما در دولت بارها دیده.ایم که اقوام مدیران نیز دارای سمت در همان دستگاه هستند. این نشان از عدم استفاده از افراد اصلح است. در بورس نیز مشاهده می.شود که یک طیف خاص، همه چیز را در دست دارند.
بورس؛ حیاط خلوت اقتصاد
نظارت در یک سازمان باید به صورت مستقل از خود هر سازمانی مورد توجه قرار بگیرد، اما در بورس ایران دیده شده که با یک بخشنامه توسط وزیر اقتصاد، سازمان بورس در حسابرسی و اساسنامه.های شرکت.ها نیز دخالت می.کند و در کل بورس به عنوان حیاط خلوت وزارت اقتصاد مورد استفاده قرار می.گیرد، که این برای اقتصاد کشور مطلوب نیست. از دولت تدبیر و امید انتظار می.رود که تمام همت خود را صرف کند تا مشکلات معیشتی و اقتصادی مردم را حل کند، این مهم با حضور مردم در اقتصاد و خروج دولت از فعالیت.های اقتصادی میسر است. به نظر من وزیر اقتصاد دولت تدبیر و امید بر همان مرکب دولت دهم سوار است، به این معنی که کارکنان و مدیران وزارت اقتصاد همان افراد قبلی هستند که
«کوله باری از مطالبات» را به دوش دولت انداخته.اند و برای بهتر شدن شرایط باید در این وزارتخانه تغییرات زیادی صورت بگیرد.
عباس هشی
هیات علمی حسابداری و مدیریت شهید بهشتی
اینکه سرمایه..گذاری باید بلندمدت باشد، در بازار سهام خیلی ادعای کلی است. در واقع ما دو نوع سرمایه.گذار در بورس داریم، که یک گروه که سهامدار عمده.اند و در هیات مدیره امکان دخالت دارند و شرکت را هدایت می.کنند و از سود آن استفاده می.کنند که این گروه به صورت بلندمدت سرمایه.گذاری می.کنند، اما گروه دوم از بازار سهام به عنوان یک بازار کارآ با قبول مقداری ریسک می.خواهند مقداری سود به دست آورند، به نظر من گروه دوم، نیازی نیست تا حتما به صورت بلندمدت سرمایه.گذاری کنند و در این گروه از سهامداران، امکان نقد شوندگی سهام بورسی است که نکته اصلی است که ایشان را جذب این بازار کرده است و نه بلندمدت بودن سپرده.ها.
در مجموع، بورس یک بازار سریع.المعامله سهام و مشتقات بازار است و نباید حجم بالای مبادلات را خیلی نشانه بدی دانست. در مقابل نیز وظیفه حاکمیت این است که به مردم قواعد بازی را به صورت شفاف بیان کند و همچنین به ایشان مقداری آموزش.های مقدماتی بدهد از جمله اینکه باید مردم بودجه خود را در سهام.های مختلف پخش کنند و به جو و شایعه.ها توجه نکنند.
موج.سواری شایعه.سازان
عده.ای از سهامداران وجود دارند که با شایعه.سازی سهامداران خرد را روی یک موج.سوار می.کنند که منجر به افزیش قیمت آن سهام می.شود، این گروه با توجه به منابع اطلاعاتی که در اختیار دارند، شایعه مثبتی را گسترش می.دهند و وقتی قیمت سهم مورد نظر افزایش پیدا کرد آن را می.فروشند و سپس با کاهش قیمت، آن را می.خرند. به این ترتیب طی دو یا سه ماه حجم سهام خود را چند برابر می.کنند. و مهم.ترین متضرر این موضوع سرمایه.گذاران خرد خواهند بود.
بورس دولتی و مشکلاتش
تا پایان سال 1370، حدود 95 درصد سهامداران بورس دولت و شبه.دولتی.ها بوده.اند در نتیجه تصمیمات سازمان بورس نیز دولتی بوده. و مشاهده شده است که در مواقع مختلف دولت از بازار سهام حمایت کرده یا در آن دخالت کرده است که مضرترین موضوع برای بازار سهام همین حمایت و دخالت.های دولت است. همان طور که وقتی دولت به بانک.ها دستور داد قسمتی از ذخیره احتیاطی خود را از بورس خرید کنند که بزرگ.ترین ضرر به سهامداران خرد در همان برهه زمانی اتفاق افتاد. عدم وجود امنیت اقتصادی، عدم وجود نظام کارآمد مالیاتی و عدم وجود بانک اطلاعاتی باعث می.شوند تا ما از بخش خصوصی آمار و ارقام نداشته باشیم و دخالت.های دولتی اشتباه و مضر باشند.
بازار سهام در دست عده.ای خاص
یکی دیگر از مشکلات بورس ایران باند بازی است به این مفهوم که وقتی یک مدیر تعیین شد همه آشناهایش را در آن کار استخدام می.کند. به عنوان یک مثال شما بررسی کنید که در آمریکا هیچ رئیس.جمهوری، رئیس دفتر خود را از میان اقوام و خویشان خود انتخاب نکرده است، چرا جای دور برویم؟ در همین ایران نیز رئیس دفتر مقام معظم رهبری از میان اقوامش نیست و رئیس دفتر رهبر کبیر انقلاب نیز به همین ترتیب بود. اما در دولت بارها دیده.ایم که اقوام مدیران نیز دارای سمت در همان دستگاه هستند. این نشان از عدم استفاده از افراد اصلح است. در بورس نیز مشاهده می.شود که یک طیف خاص، همه چیز را در دست دارند.
بورس؛ حیاط خلوت اقتصاد
نظارت در یک سازمان باید به صورت مستقل از خود هر سازمانی مورد توجه قرار بگیرد، اما در بورس ایران دیده شده که با یک بخشنامه توسط وزیر اقتصاد، سازمان بورس در حسابرسی و اساسنامه.های شرکت.ها نیز دخالت می.کند و در کل بورس به عنوان حیاط خلوت وزارت اقتصاد مورد استفاده قرار می.گیرد، که این برای اقتصاد کشور مطلوب نیست. از دولت تدبیر و امید انتظار می.رود که تمام همت خود را صرف کند تا مشکلات معیشتی و اقتصادی مردم را حل کند، این مهم با حضور مردم در اقتصاد و خروج دولت از فعالیت.های اقتصادی میسر است. به نظر من وزیر اقتصاد دولت تدبیر و امید بر همان مرکب دولت دهم سوار است، به این معنی که کارکنان و مدیران وزارت اقتصاد همان افراد قبلی هستند که
«کوله باری از مطالبات» را به دوش دولت انداخته.اند و برای بهتر شدن شرایط باید در این وزارتخانه تغییرات زیادی صورت بگیرد.
نظر