تحليل و تريد سهام بورس ایران

[gh.zare]

کربن ایران

شکربن (هفتگی)

[گیلان]

شاخص انبوه سازی اصلاحی از قله را با زیگزاگ به اتمام رسانده و در کف کانال بلند مدت خویش(سبز رنگ) قرار دارد
خط روند نزولی کوتاه مدت خویش را شکسته(مشکی) و در یک کانال صعودی (آبی رنگ) قرار گرفته
تا زمانی که شاخص در کانال قرار دارد روند صعودی است
مقاومت مهم شاخص پیوت ماژور در سطح 760 (قرمز) میباشد . در صورت عبور 783 را حتما خواهد دید
نمودار لگاریتمی دیلی

[Dr.yazdani]

شاخص دارویی ها در حال عبور از مقاومت (میانگین 100 روزه و خط روند نزولی).




دکیمی:
هدف قیمتی حداقل 800
هدف دوم: 920




والبر
هدف قیمتی: 580

[ناشی]

شکربن (هفتگی)

این تحلیل بنظرتون توجیه داره؟
شکربن-هفتگی

[sirous41533]

پیشتاز آینده بازارها
افزایش شدید نرخ تورم در سال.های اخیر به تغییر جهت بازارها به سمت سفته.بازی و موج سواری دلالان منجر شده است؛ اتفاقی که با روی کار آمدن دولت جدید با برگشت 180 درجه.ای مواجه شد. اینکه چه عوامل اقتصادی و سیاسی در بازگشت بازارها به وضعیت متعادل دخالت داشته، بارها مورد بحث قرار گرفته، اما بررسی «دنیای اقتصاد» از دخالت دو عنصر تورم و رشد اقتصادی در بازارهای ارز، مسکن و بورس نشان می.دهد در 7 سال گذشته تعدیل بازارهای ارز و مسکن تنها با متغیر تورم صورت گرفته است؛ درحالی.که این امر در بازار سهام کشورمان با متغیر رشد اقتصادی و دخالت تورم همراه بوده است. به.عبارتی بازارهایی نظیر ارز و مسکن تحت تاثیر نرخ.های بالای تورم قرار داشتند و با موج.سواری تحت تاثیر این عامل توانستند بازدهی داشته باشند. به همین دلیل در یک سال گذشته حاکم شدن روند کاهشی بر نرخ تورم از جذابیت این بازارها کاسته است و انتظار نمی.رود روند این بازارها در افق پیش.رو افزایشی باشد. بنابراین با توجه به احتمال تداوم روند کاهشی در سال.های پیش رو بازگشت جذابیت به این بازارها دور از انتظار است. بررسی مذکور نشان می.دهد بورس تهران به دلیل اتکا بر متغیرهای رشد و تورم، در بلندمدت می.تواند بهترین و پربازده.ترین محل برای سرمایه.گذاری باشد.گرچه عده.ای مشغول سرمایه.گذاری.های کوتاه.مدت هستند و از این راه کسب سود می.کنند، اما ریسک بالای این امر منجر می.شود تا بسیاری از افراد با نگاه بلندمدت اقدام به سرمایه.گذاری کنند. به طور مثال، افرادی که در بورس.ها به «نوسان.گیر» شهرت دارند یا دلالان بازار ارز از جمله افرادی هستند که به دنبال سودهای کوتاه.مدت سرمایه.گذاری هستند و عموما ریسک بالایی را متحمل می.شوند.برخی پژوهش.ها در بازارهای پیشرفته جهانی نشان می.دهند حدود 95 درصد «معامله.گران روزانه» (daily traders) با زیان مواجه می.شوند. بنابراین بخش قابل توجهی از افراد تمایل به سرمایه.گذاری با نگاه بلندمدت دارند. بر این اساس، «دنیای اقتصاد» روند بلندمدت بازارهای سهام، مسکن و ارز را مورد ارزیابی قرار داده است. این بررسی نشان می.دهد بازارهای مسکن و ارز در بلندمدت، در حدود نرخ رشد تورم، بازدهی داشته..اند؛ اما بازار سهام علاوه بر تورم، نرخ رشد اقتصادی را نیز در خود منعکس کرده است. پیش از این نیز دنیای اقتصاد با تأکید بر این که بازارهای سرمایه گذاری را در سال های پیش رو باید منهای تحرکات سفته بازانه ارزیابی کرد، به طوریکه بازارهایی که در سال های اخیر با موج سواری بر تورم رشدهای آنچنانی را تجربه کرده و به محلی برای سفته بازی سرمایه گذاران تبدیل شده اند، با تغییر فضای اقتصادی و سیاسی کشور روند معکوسی را طی خواهند کرد، به طوریکه با کاهش تورم انتظار می رود تنها بازارهایی شانس سرمایه گذاری را برای خود حفظ کنند که متناسب و همجهت با رشد اقتصادی حرکت می کنند. بررسی پیش رو نشان می دهد بورس شرایط مذکور را دارا است. بنابراین، اکنون با توجه به روند کاهشی نرخ تورم و احتمال بهبود شرایط اقتصادی، بورس می.تواند گزینه.ای بسیار مناسب براي سرمایه.گذاری بلندمدت محسوب شود. پتانسیل.های بورس در بلندمدتارزش کل بازار یکی از معیارهایی است که تغییرات آن نشان.دهنده میزان سودآوری و توسعه کل شرکت.های موجود در بازار سهام است؛ اما باید در نظر داشت اگر عرضه.های اولیه را که هر ساله اتفاق می.افتد، از این مقادیر حذف نکنیم به نتیجه درستی دست نمی.یابیم. بر این اساس، «دنیای اقتصاد» ارزش واقعی بازار سهام طی یک دوره 7 ساله را مورد بررسی قرار داده است. به این ترتیب، ارزش کل بازار در انتهای سال 86 را به.عنوان مبدا محاسبات در نظر گرفته و در پایان هر.سال، ارزش بازار شرکت.هایی که از سال 86 به بعد وارد بورس شده.اند از ارزش کل بازار در سال جدید کم شده است. به.عنوان مثال، برای محاسبه ارزش کل بازار در پایان سال 87، ارزش بازار نمادهای «حکشتی»، «سکرد»، «شپنا»، «اخابر» و «وبملت» از ارزش کل بازار کم شده است؛ به طور مشابه برای سال 88، علاوه بر نمادهای مزبور، ارزش بازار 6 شرکت دیگری که در این سال عرضه شده.اند نیز از ارزش کل بازار کاسته شده است تا به این ترتیب، تغییرات ارزش بازار بدون احتساب عرضه.های اولیه حساب شوند. این امر منجر شده است تا تغییرات ارزش بازار به طور دقیق.تری مورد ارزیابی قرار گیرد. مثلا اگر عرضه.های اولیه را حذف نکنیم، ارزش کل بازار در سال 87 نسبت به 86 فقط حدود 11 هزار میلیارد ریال کاهش یافته است؛ حال آنکه بحران جهانی در این سال منجر به افت شدید قیمت سهام شده بود. بنابراین مشاهده می.شود که ارزش بازار سهام با حذف عرضه.های اولیه، حدود 126 هزار میلیارد ریال (معادل 27 درصد) کاهش یافته است. در این شرایط، به.منظور حذف اثر تورم بر میزان تغییرات ارزش بازار (سود واقعی، یا تفاضل سود اسمی و نرخ تورم) اعداد ارزش بازار را نسبت به شاخص بهای کالاها و خدمات مصرفی (CPI) تعدیل کرده.ایم. به این ترتیب، نمودار به دست آمده از تغییرات واقعی ارزش بازار حاوی نکات جالبی است. نخست آنکه در زمانی که مثل سال.های 87 و 91، تغییرات ارزش بازار خیلی منفی بوده، بهترین زمان برای ورود به بازار سهام بوده است و هر.کس در این دوران اقدام به خرید کرده، سودهای قابل توجهی کسب کرده است؛ اما نکته دوم که شاید مهم ترین نکته این بررسی باشد، مشابه بودن نرخ تغییرات ارزش کل بازار با نرخ رشد اقتصادی (GDP) بدون احتساب نفت در بلندمدت است. به عبارت دقیق.تر، تغییرات ارزش بازار (با حذف اثر تورم) از سال 86 تا انتهای تیرماه 93، حدود 13 درصد و رشد اقتصادی بدون نفت در این دوره 7/12 درصد بوده است. این امر به وضوح نشان می.دهد که بازار سهام در بلندمدت، اثر تورم و رشد اقتصادی را در خود منعکس می.کند. همچنین نتایج فوق نشان می.دهد بازار سهام در شرایط فعلی دارای تعادل نسبی است و هیچ.گونه حبابی در آن مشاهده نمی.شود؛ اما نمی.توان گفت که قیمت.ها نیز به کف خود رسیده و بهترین فرصت برای خرید سهم است. بر این اساس، با توجه به روند کاهشی نرخ تورم، مازاد سودی که به.طور واقعی از بازار سهام می.توان انتظار داشت، به میزان رشد اقتصادی وابسته است. بنابراین مطابق با پیش.بینی.ها که نشان می.دهد رشد اقتصادی تا پایان سال جاری 2 تا 3 درصد بیشتر نخواهد بود، در این مدت سودآوری بیش از 25-20 درصدی در بازار سهام واقعی نخواهد بود. این میزان سودآوری در یک بازار پرریسک مثل سهام، در شرایطی که سود سپرده.های بانکی 22 درصد و تقریبا بدون ریسک هستند، جذابیت زیادی را برای ورود به بازار سهام ایجاد نمی.کند؛ اما در نگاهي بلندمدت می.توان به نتیجه متفاوتی دست یافت که نشان از پتانسیل بالای بازار سهام برای سرمایه.گذاری بلندمدت دارد. در واقع، حرکت خلاف جهت تورم و رشد اقتصادی که به ترتیب کاهشی و افزایشی خواهد بود، باعث جذابیت بیشتر بورس تهران نسبت به سایر بازارها که در بهترین حالت با تورم (با روند کاهشی) تغییر می.کنند، شود. درخصوص این قسمت از بررسی توجه به چند نکته، جالب توجه است. نخست آنکه دوران انتخاب.شده برای بررسی روند بازار سهام مناسب است؛ زیرا در این دوره زمانی، شدیدترین بحران در اقتصاد جهانی پس از جنگ جهانی دوم اتفاق افتاده است و همچنین، جهش قیمت ارز در این فاصله زمانی انجام شده است که هر دو عامل جامع بودن بررسی را تقویت می.کنند. از سوی دیگر، ترکیب صنایع انتخاب شده در ابتدای دوره (سال 86)، با ترکیب فعلی صنایع بورسی متفاوت است که می.تواند روی نتایج به دست آمده اثرگذار باشد. همچنین به.منظور بررسی.های بلندمدت، بازه.های 10-20 ساله می.توانند نتایج دقیق.تری ارائه دهند؛ اما به علت محدودیت شدید در ترکیب صنایع در سال.های پیش از 86 (یعنی قبل از اجرای گسترده خصوصی سازی بر پایه اصل 44) این عمل خطای بیشتری به تحلیل.ها وارد می.کرد. حرکت بازار مسکن، همگام با تورمیکی دیگر از بازارهایی که عموما سرمایه.گذاران بلندمدت را به خود جذب می.کند، مسکن است. پژوهش.ها نشان می.دهد طی یک بازه 21 ساله (از سال 72-92) متوسط نرخ تورم عمومی 7/19 درصد، حال آنکه نرخ رشد واحدهای مسکونی و اجاره.بها به ترتیب 7/22 و 18 درصد بوده است که کاملا نشان از تعدیل قیمت مسکن نسبت به تورم در بلندمدت دارد (کتاب «استراتژی سرمایه.گذاری در بازار مسکن»، نوشته هادی کوزه.چی، انتشارات دنیای اقتصاد). بنابراین، سرمایه.گذاری بلندمدت در بازار مسکن تنها می.تواند سرمایه افراد را نسبت به تورم مصون نگه دارد که با توجه به روند کاهش نرخ تورم این بازار نسبت به بازار سهام جذابیت کمتری دارد. از جمله ویژگی.های دوره انتخاب شده برای بررسی مسکن می.توان به در برداشتن چهار سیکل کامل مسکن به طوری که دوره.های رونق و رکود را شامل می.شد، اشاره کرد. بر این اساس، می.توان به خوبی به تحلیل فوق با دوره زمانی 21 ساله استناد کرد. دلار بازنده اصلی بازارهااما بازار داخلی دیگری که برای بسیاری از افراد محلی جهت سرمایه.گذاری بلندمدت نیز محسوب می.شود، ارز است. بر این اساس، بررسی «دنیای اقتصاد» نشان می.دهد از سال 86 تا کنون تغییر نرخ ارز تعدیل شده با تورم، تنها 5/1 درصد بوده است. به عبارت دیگر، دلار طی 7 سال اخیر تنها 5/1 درصد بیش از تورم بازدهی داشته است. این امر بیانگر سودآوری واقعی اندک دلار در بلندمدت است. در این میان، توجه به دو نکته درخصوص ارز نشان می.دهد این بازار در مقایسه با بورس و مسکن کاملا بازنده است.برای تفهیم این منظور، اگر به سال.های قبل برگردیم، مشاهده می.شود تغییرات قیمت ارز (تعدیل شده با تورم) همواره منفی بوده است. به عبارت دقیق.تر، وابستگی شدید کشور به واردات یا همان «بیماری هلندی» منجر شده است تا دولت.ها همواره قیمت ارز را با بهره.گیری از ارز حاصل از درآمدهای نفتی کنترل کنند؛ اما در اواخر سال 90، پیرو تحریم مبادلات کشورهای غربی با بانک مرکزی که به دنبال خود تحریم.های نفتی علیه ایران را در اوایل سال 91 به همراه داشت، منجر به کاهش منابع ارزی بانک مرکزی کشور و در نتیجه جهش قیمت دلار در بازار آزاد شد (نزدیک به 45 درصد رشد واقعی قیمت دلار نسبت به سال 86). اما این روند هیجانی که منجر به افزایش شدید قیمت ارز شده بود، با روی کار آمدن دولت حسن روحانی و امیدواری نسبت به گشایش.های هسته.ای فروکش کرد و باعث شد بار دیگر قیمت دلار کاهش یافته و هم.اکنون در قیمت مناسبی قرار گیرد. این شواهد نشان می.دهد قیمت دلار به.واسطه اعمال تحریم.ها و به.صورت اجباری با تورم تعدیل شده است. در این شرایط، حتی اگر دولت جدید که نشان داده به قوانین پایبندی مناسبی دارد، مطابق قانون بودجه برنامه پنجم توسعه عمل کند باز هم بازار ارز در بلندمدت جذابیتی برای سرمایه.گذاری ندارد. بر.اساس این قانون، سالانه باید به اندازه مابه التفاوت تورم داخل کشور و تورم خارجی به قیمت ارز افزوده شود. این قانون که پیش از این اجرا نمی.شده است، اکنون حتی در صورت اجرا، به گونه.ای است که تغییرات نرخ ارز به اندازه نرخ تورم خارجی کمتر از نرخ رشد تورم داخلی است. بنابراین، حتی در خوش.بینانه.ترین سناریو نیز دلار بازنده اصلی در رقابت با بازارهای سهام و مسکن است و تنها در صورتی که تحریم.ها تشدید شوند و رشد اقتصادی کاهش یابد، دلار می.تواند شانسی برای سودآوری بیشتر داشته باشد.

[gh.zare]

این تحلیل بنظرتون توجیه داره؟
شکربن-هفتگی

صحت تحلیل ها را زمان نشان می ده. منم با نمودار کلنجار رفتم. به نظرم موج 3 به این بزرگی و با قدرت(شیب زیاد) نمی تونه با یک موج 4(اصلاحی) کم و بعد از آن با موج 5 کوتاه به اتمام برسه. موج اصلاحی 4 را هم اگر قبول کنیم، موج 5 باید به اندازه موج 3 تارگت می داشت.
در تحلیل شما، هنوز زیر موج 5 مونده با هدف قیمتی حدود 200، خب ببینیم قیمت سهام به چه نحوی رقم خواهد خورد.
ممنون از توجه و دقت نظرتون

[emadabbasi]

شمواد


الگو سر و شانه .....

سهم امروز صف خرید بود .....

با شکست خط گردن سیگنال خرید میان مدتش صادر می شود ......

[amir222120]

تحلیل شاخص

http://servatyar.ir/Default.aspx?tab...rticleId=11901

[amir222120]

تحلیل شاخص

http://servatyar.ir/Default.aspx?tab...rticleId=11901

[ناشی]

قند قزوین-هفتگی

[bahramia1]

کاذر: بعد از hd+ حرکتش رو داره شروع میکنه. فعلا درون کانال میشه ترید کرد و خرید در محدوده های حمایتی مناسب به نظر میرسه

[gh.zare]

صادرات هفتگی

مک دی، در حال تشکیل کف دوقلو
در حال نزدیک شدن به فیبوی قیمت 68 درصد و فیبوی زمانی 1.00 هستیم. قیمت 73 تومان و زمان 6 سپتامبر(3 هفته دیگه)
خطوط رنگی هم خطوط چنگال هستند.

[bahramia1]

دلقما: سهم در منطقه حمایت وبا توجه به RD+ در rsi احتمال رشد هست. بسته به جو گروه هم دارد

[hdtrader]

اينم از صادرات كه همه معتقد بودن ارزنده است
صادرات قيمتش بايد ٥٠ تومن باشه حتي ٨٠ تومن هم گرونه


Sent from Trader@Meta

[sirous41533]

نقل از سایت دکتر مانی

مسیر آینده بورس 93




بورس تهران روزهای معاملاتی خود در سال 93 را در حالی سپری می.کند که پس از سه برابر شدن شاخص بورس در فاصله زمانی سال 91 تا 92 و تشکیل یک .شبه حباب در زمستان گذشته، در حالتی از رکود و رخوت مزمن فرو رفته است. به این ترتیب، پس از سقوط 12 درصدی شاخص از 15 دی ماه 92 تا پایان همان سال، در سال 93 نیز بازار رنگ رونق به خود ندیده و به.رغم سپری شدن فصل مجامع و تقسیم سود شرکت.ها، کماکان با ثبت برخی افت و خیزهای مقطعی، کارنامه.ای منفی را به نمایش گذاشته است. به این ترتیب شاخص کل از ابتدای سال تا نیمه مرداد ماه بیش از 5 درصد افت کرده تا پس از رکورد سال 92، ضعیف.ترین عملکرد بورس در 9 سال اخیر در این فاصله زمانی رقم بخورد.
حال این پرسش از نظر سرمایه.گذاران مطرح می.شود كه آیا رکود نسبتا عمیق بازار سهام در ماه.های پیش رو نیز تداوم خواهد یافت؟ از آنجا که بازارهای سهام به.عنوان ویترین اقتصاد کلان کشورها شناخته می.شوند، برای پیش.بینی تحولات آتی آنها باید به مطالعه چشم.انداز متغیرهای عمده اقتصادی پرداخت. بنابراین، در ادامه مطلب، بررسی چند متغیر مهم موثر بر وضعیت بورس تهران انجام شده است.



1- اقتصاد جهانی: اتکای اقتصاد ایران به قیمت جهانی نفت به.عنوان منبع اصلی درآمد از یکسو و وابستگی نیمی از شرکت.های بورس تهران به روند قیمت.های جهانی مواد معدنی، نفتی، فلزات و محصولات پتروشیمی، سرمایه.گذاران را ناچار می.سازد تا برای بررسی افق آتی بازار سهام به شرایط اقتصاد بین.المللی توجه کنند.
واقعیت این است که كشورهای غربی پس از مواجهه با بحران مالی در سال 2008، سیاست.های مالی و پولی انبساطی جسورانه.ای را در پیش گرفتند و از طریق دخالت بانک.های مرکزی در پایین نگه داشتن نرخ بهره و پمپاژ اعتبار ارزان از طریق خرید انبوه اوراق بدهی دولتی و رهنی (مسکن) و نیز افزایش شدید مخارج دولتی در قالب بسته.های محرك به مقابله با رکود پرداختند. این رویکرد، هرچند به طور موقت به نجات اقتصاد جهان از ورطه رکود انجامید، اما اکنون خود به مشکل بزرگ.تری مبدل شده است.
در واقع، از آنجا که محرک.ها عمدتا از محل رشد شدید چاپ پول و کاهش ناگزیر نرخ بهره تامین شده...اند، با افزایش ریسک.پذیری سرمایه.گذاران، یک تورم حباب گونه در قیمت دارایی.ها (سهام، اوراق قرضه و مسکن) در اغلب اقتصادهای توسعه یافته ایجاد شده است. از سوی دیگر، با کاهش نرخ بیکاری در ایالات متحده (به محدوده 6 درصد) و افزایش تورم (به محدوده سالانه 2 درصد) که هر دو هدف از پیش اعلام شده فدرال رزرو بود.ه..اند، توجیه ادامه .این مسیر انبساطی آشکارا دشوار به نظر می.رسد. همچنین فشار فزاینده.ای بر بانک مرکزی آمریکا در جهت جلو انداختن افزایش نرخ پایه بهره در ماه.های اخیر وارد شده که به.رغم مقاومت رئیس فدرال رزرو، احتمال افزایش نرخ بهره در نیمه دوم سال 2015 را به شدت افزایش داده است. خروج از سیاست.های انبساطی برای رشد اقتصادی جهان (كه در سال.های اخیر به مخدر پول ارزان عادت كرده است) آثار مثبتی در بر ندارد؛ به.ویژه آنکه، افزایش نرخ.های بهره تاثیرات ركودی بر كل بازارها (اعم از سهام، مسكن، مواد اولیه، فلزات، نفت و...) بر جای خواهد گذاشت و خطرات جدی برای وام.گیرندگان که بر اساس نرخ.های بهره ناپایدار کنونی فعالیت.های مخاطره.آمیز سرمایه.گذاری و اقتصادی را آغاز کرده.اند در.بر.دارد و می.تواند منجر به شکل.گیری بحران در بازار اوراق بدهی شود.
با جمع.بندی این موارد می.توان گفت در کوتاه مدت و در افق مورد بحث در سال 93 تهدید بااهمیتی از محل نوسانات اقتصاد جهانی متوجه اقتصاد ایران نیست و حتی به لطف تداوم تاثیر.گذاری سیاست.های انبساطی كنونی، ادامه فضای رونق در بازارهای دارایی و کالایی (ازجمله فلزات، نفت، محصولات پتروشیمی و...)محتمل است، اما در افق بلندمدت، سایه نااطمینانی.های مهمی بر فضای اقتصاد جهانی سنگینی می.کند که باید در تحلیل.های بلندمدت سرمایه.گذاران مدنظر قرار گیرد.
2- اقتصاد داخلی: از آنجا که دولت بزرگ.ترین سهم را در اقتصاد ایران دارا است، سیاست.های این بخش مهم.ترین تاثیر را در ترسیم شرایط اقتصادی کشور دارد. بارزترین سند دولت برای برنامه.ریزی اقتصادی در هر سال، بودجه ارائه.شده به مجلس شورای اسلامی است. مسوولان دولتی هدف افزایش اشتغال و خروج از رکود را در پس تدوین بودجه سال 93 مطرح كرده.اند و به همین دلیل، سرفصل بودجه عمرانی کشور از 24 هزار میلیارد تومان در سال 92 (عملکرد واقعی) به بیش از 37 هزار میلیارد تومان افزایش یافته که جهش 55 درصدی را نشان می.دهد.
با این حال، تداوم فضای تحریم و کاهش توان بانک مرکزی در دسترسی به ارزهای نفتی، تهدید افزایش نقدینگی ریالی و رشد تورم را در صورت اصرار دولت به اجرای سیاست.های انبساطی پرشتاب در پی دارد. با وجود آنکه هنوز نشانه.ای از عزم دولت مبنی بر حرکت در این مسیر و اجرای سیاست.های انبساطی از طریق تسهیل پولی در دسترس نیست، اما افزایش 12 درصدی پایه پولی کشور در اسفند ماه گذشته به دلیل پرداخت بدهی پیمانکاران توسط دولت، به.عنوان نشانه.ای مهم از تعدیل دیدگاه انضباطی دولت در زمینه کنترل نقدینگی مطرح است. ازسوی دیگر، حرکت به سمت سیاست.های ضد رکود نتایج تدریجی خود را در توقف روند نزولی تورم به.عنوان یکی از مهم.ترین. دستاوردهای دولت یازدهم آشکار می.کند؛ آخرین آمار ماهانه تورم که از سوی بانک مرکزی ارائه شده نرخ تورم ماهانه را در خرداد ماه 7/1 درصد و
تیر ماه 4/1 درصد اعلام كرده که به ترتیب بالاترین نرخ.های ماهانه تورم از ابتدای تابستان 92 هستند. علاوه بر این، پرداخت تسهیلات ریالی از صندوق توسعه ملی و بازخرید 2200 میلیارد تومان از اوراق مشارکت بانک مرکزی به همراه سود متعلقه در مردادماه یک گام مهم دیگر در مسیر افزایش پایه پولی و رشد نقدینگی در کوتاه.مدت خواهد بود. برآیند عوامل مذکور (سیاست.های ضد رکود و افزایش پایه پولی و به تبع آن نقدینگی) و نیز انعکاس آثار افزایش نرخ حامل.های انرژی، چشم.انداز توقف کاهش تورم نقطه به نقطه (که اکنون به 7/14 درصد رسیده) و حتی افزایش تدریجی آن به محدوده 15 تا 20 درصد را به.عنوان یک رویداد احتمالی مطرح می.سازد. در این میان، شرکت.های بورس تهران اگرچه از محل افزایش بودجه دولت (به.ویژه در بخش عمرانی) منتفع خواهند شد، اما افزایش هزینه انرژی (در جهت کاهش سودآوری شرکت.ها) و نیز توقف افت تورم (در جهت افزایش نرخ بازده مورد انتظار سرمایه.گذاران) دو عاملی هستند که به.عنوان موانعی در مسیر رونق بورس خودنمایی می.کنند. باید توجه داشت رشد نقدینگی هر چند می.تواند منجر به جابه.جایی برخی منابع به سوی بورس شود، اما به تنهایی نمی.تواند عاملی در جهت افزایش پایدار قیمت سهام باشد؛ زیرا درنهایت بازده واقعی سرمایه.گذاران از محل سودآوری شرکت.ها، تعیین.کننده نرخ سهام به.عنوان یکی از فرصت.های سرمایه.گذاری در مقایسه با بازارهای رقیب خواهد بود.
3- بازارهای رقیب: رقبای اصلی بورس، بازارهای پول، طلا، ارز و مسکن هستند. بازار پول در حال حاضر با انتشار انواع اوراق با درآمد ثابت و سپرده.های بانکی، نرخ بازده سالانه 20 تا 23 درصدی را به صورت روزشمار در اختیار سرمایه.گذاران قرار داده است. بازده مزبور که بالاتر از نرخ تورم سالانه فعلی (7/14درصد) و نیز بازده نقدی بازار سهام (حدود 13 درصد) است به.عنوان یکی از فرصت.های جذاب و بدون ریسک سرمایه.گذاری پیش روی سپرده.گذاران قرار دارد. علاوه بر این، اظهارات مدیران ارشد بانکی در فصل مجامع اخیر نیز حاکی از آن است که عدم تغییر نرخ سود سپرده.ها تا پایان سال محتمل.ترین سناریو در بازار پول به شمار می.رود که این پیش.بینی، با چشم.انداز نوسانات تورم (که پیش.تر در مورد آن بحث شد) نیز سازگار است.
اما بازار ارز در حال حاضر با توجه به نقش تعیین.کننده تقاضای سوداگرانه، از اتفاقات در حوزه سیاست خارجی تبعیت می.کند. افزایش 8 درصدی نرخ دلار مبادله.ای در بودجه 93 (تا سطح 26500 ریال) هر چند حرکت مختصر قیمت ارز دولتی به سمت بازار آزاد را نشان می.دهد اما احتمالا به معنای عزم دولت مبنی بر کنترل نرخ ارز در سال جاری و تک نرخی کردن آن در سال آینده (در محدوده اندکی کمتر از قیمت فعلی بازار آزاد) از طریق تضعیف ارزش ریال رسمی به میزان متناسب با تفاضل تورم داخلی و خارجی است.
با در نظر گرفتن این سیاست دولت، به.رغم احتمال افزایش تقاضا برای واردات کالا، انتظار می.رود بازار آزاد ارز در ماه.های باقیمانده از مدت مذاکرات هسته.ای، نوسانات محدودی را تجربه کند و با تعیین تکلیف مذاکرات در اواخر پاییز مسیر اصلی خود (تثبیت یا افزایش مجدد) را تعیین کند. بازار طلا نیز در شرایط کنونی کاملا از نرخ.های جهانی و قیمت دلار تبعیت می.کند. اکثر مراجع تحلیلی افزایش نرخ طلا در افق کوتاه.مدت را پیش.بینی نمی.کنند، اما برای افق بلند.مدت با توجه به افزایش شدید حجم اعتبارات و پول.های خلق شده توسط بانک.های مرکزی و چالش.های پیش روی اقتصاد جهانی، رشد بیشتر قیمت طلا به.عنوان یک دارایی امن از سناریوهای محتمل است. در این میان، مطالعه وضعیت بازار مسکن به.عنوان رقیب سنتی بازار سرمایه حائز اهمیت بیشتری است؛ بازار مسکن از اوایل سال 92 به رکود رفته و کماکان بدون تغییر قیمت نسبت به اوایل سال گذشته، افت قابل ملاحظه حجم داد و ستد.ها را تجربه می.کند. از سوی دیگر، رشد ممتد حجم نقدینگی و در پی آن تورم و عدم افزایش متناسب قیمت مسکن، با گذشت زمان منجر به افت قیمت واقعی مسکن نسبت به سایر کالاها و افزایش جذابیت این بازار برای خریداران خواهد شد؛ اتفاقی که از ابتدای انقلاب اسلامی به تناوب، دوره.های رونق مسکن مبتنی بر تقاضای سرمایه.گذاری را شکل داده است. همچنین مطالعه چرخه.های زمانی رونق و رکود در بازار مسکن در سه دهه اخیر، میانگین دوره.های رکود را نزدیک به سه سال برآورد می.كند که بر این اساس، پایان دوره رکود مسکن در اواخر سال 95 و اوایل سال 96 تخمین زده می.شود. با توجه به این توضیحات، در بین بازارهای رقیب، سپرده.های بانکی و اوراق مشارکت روز شمار با عنایت به حفظ قدرت خرید سرمایه.گذاران جدی ترین رقیب بورس در ماه.های باقیمانده از سال 93 به شمار می.روند. در این میان، خروج مسکن از رکود در این بازه زمانی بعید ارزیابی می.شود و بازارهای طلا و ارز هم برای تعیین تکلیف روند خود به تحولات مربوط به مذاکرات هسته.ای در فصل پاییز چشم خواهند دوخت.
4- ارزش گذاری بازار: نسبت p/e از تقسیم قیمت بر سود هر سهم شركت به دست می.آید؛ بنابراین اگر p/e یک سهم 5 باشد، به این معنی است که سرمایه.گذاران حاضرند 5 ریال برای هر یك ریال از سود شرکت بپردازند و این عدد، نرخ بازگشت سرمایه 20 درصدی سالانه را در مورد سهام این شرکت (با فرض ثبات سودآوری و تقسیم كامل سود) نشان می.دهد. متوسط نسبت قیمت به درآمد سهام در بورس تهران در دو دهه اخیر حدود 6 واحد بوده است، اما در حال حاضر بر اساس آخرین گزارش رسمی سازمان، این نسبت رقم 8/5 واحد را بر مبنای پیش.بینی سود سال 93 شرکت.ها تجربه می.کند.
در همین حال، با توجه به چشم.انداز ثبات قیمت ارز و حجم تولید شركت.ها در كوتاه مدت، پتانسیل رشد معنادار سودآوری برای اكثر صنایع بورسی در مقایسه با پیش.بینی.های فعلی در سال 93 فراهم نیست. مطالعه جزئیات بودجه اکثر شرکت.ها نشان می.دهد در صورت ثبات قیمت.های ارز و حجم تولید شركت.ها، سود بنگاه.های بورسی به طور مجموع (و نه تک تک شرکت.ها) از قابلیت تعدیل با اهمیتی نسبت به پیش.بینی.های كنونی برخوردار نیستند و از این منظر می.توان گفت p/e بورس براساس پیش.بینی.های تحلیلی در محدوده همان رقم اعلام شده یعنی 5.8 واحد است. بنابراین، قیمت.های سهام در بورس تهران در شرایط كنونی از نظر مقایسه با ارزش گذاری تاریخی در سطح متعادلی به سر می.برد و به عبارت دیگر «نه گران و نه ارزان» است. بنابراین، با فرض حفظ این ارزش.گذاری منطقی (که با عنایت به عدم کاهش نرخ سود سپرده.های بانکی محتمل است)، احتمالا نیمه دوم سال در بورس تهران شاهد تعادل توام با نوسان محدود قیمت.ها در یک بازه مشخص خواهد بود.
با این حال باید توجه داشت، این پیش.بینی با فرض تداوم شرایط فعلی معتبر بوده و تعیین جهت تحولات سیاسی به.ویژه در بحث هسته.ای در فصل پاییز می.تواند دماسنج خوش.بینی یا بدبینی سرمایه.گذاران را با تغییرات مهمی رو به رو کند و با انعکاس نتایج آن در نسبت ارزش گذاری بازار (p/e)، فصل زمستان متفاوتی را به لحاظ رونق یا رکود در بورس تهران رقم بزند.

دکتر شروین شهریاری