اطلاعیه

**مهدی موسوی** · 07-01-2015, 02:18 PM

نه در این بی کسی اَم بوی کسی می آید
نه دراین بی نفسی همنفسی می آید

:::

نه در این خانۀ ویرانه کسی پای نهاد
نه به فریاد دل خسته کسی می آید

:::

نه در این راه غباری،، که کسی در راه است
نه از آن دور صدای جرسی می آید

:::

چه کسی بود چنین دسته گلی داد به آب
کاین چنین بر سر هر موج خسی می آید

:::

دردم این است که فریاد رسی نیست مرا
هر دم از راه کسی با قفسی می آید

:::

نفسم تنگ و دلم تنگ و در این تنگ قفس
جان به لب می رسدم تا نفسی می آید

:::

تا که سیمرغ به قاب قفسی در بند است
بال بر هم زدن از هر مگسی می آید

:::

بی سبب نیست که سار از سر آن شاخه پرید
چشم بگشای که تیغ هرسی می آید

:::

نیمه شب بلبل بیدار به من گفت: بخواب
باورم نیست که فریادرسی می آید

**مهدی موسوی** · 07-09-2015, 11:22 AM

سلام

بدينوسيله من رسماً از بزرگسالی استعفا می دهم

و مسئوليتهای يک کودک هشت ساله را قبول می کنم.

می خواهم به يک ساندويچ فروشی بروم و فکر کنم که آنجا يک رستوران پنج ستاره است.

می خواهم فکر کنم شکلات از پول بهتر است، چون می توانم آن را بخورم!

می خواهم زير يک درخت بلوط بزرگ بنشينم و با دوستانم بستنی بخورم .

می خواهم درون يک چاله آب بازی کنم

و بادبادک خود را در هوا پرواز دهم.

می خواهم به گذشته برگردم، وقتی همه چيز ساده بود،

وقتی داشتم رنگها را، جدول ضرب را و شعرهای کودکانه را ياد می گرفتم،

وقتی نمی دانستم که چه چيزهايي نمی دانم و هيچ اهميتی هم نمی دادم .

می خواهم فکر کنم که دنيا چقدر زيباست و همه راستگو و خوب هستند.

می خواهم ايمان داشته باشم که هر چيزی ممکن است

و می خواهم که از پيچيدگي های دنيا بی خبر باشم .

می خواهم دوباره به همان زندگی ساده خود برگردم،

نمی خواهم زندگی من پر شود از کوهی از مدارک اداری،

خبرهای ناراحت کننده، صورتحساب، جريمه و ...

می خواهم به نيروی لبخند ايمان داشته باشم،

به يک کلمه محبت آميز،

به عدالت،

به صلح،

به فرشتگان،

به باران،

و به . . .

اين دسته چک من، کليد ماشين، کارت بانکی و بقيه مدارک،

...مال شما...

من رسماً از بزرگسالی استعفا می دهم .

**مهدی موسوی** · 07-11-2015, 06:50 PM

گرگی میان گله رها شد چه ميكنی؟
دستت زدست دوست جدا شد چه ميكنی؟

:::

وقتی کلید خانه دهد پاسبان به دزد
غارتگری به ميل و رضا شد چه می كنی؟

:::

خفاش گرتلاوت خورشيد سر دهد
كرگس اگر به جای هما شد چه ميكنی؟

:::

گرقامت مقدس دلدادگان شکست
قتل وقتال عشق روا شد چه می كنی؟

:::

خونت اگر حلال شمردند و ريختند
آتش زدند وعشق فناشد چه ميكنی؟

:::

ادامه داشت

**مهدی موسوی** · 07-30-2015, 12:32 PM

آواز عاشقانه ی ما در گلو شکست
حق با سکوت بود، صدا در گلو شکست

:::

دیگر دلم هوای سرودن نمی کند
تنها بهانه ی دل ما در گلو شکست

:::

سربسته ماند بغض گره خورده در دلم
آن گریه های عقده گشا در گلو شکست

:::

ای داد، کس به داغ دل باغ، دل نداد
ای وای، های های عزا در گلو شکست

:::

آن روزها ی خوب که دیدیم، خواب بود
خوابم پرید و خاطره ها در گلو شکست

:::

«بادا» مباد گشت و «مبادا». به باد رفت
«آیا» ز یاد رفت و «چرا» در گلو شکست

:::

فرصت گذشت و حرف دلم ناتمام ماند
نفرین و آفرین و دعا در گلو شکست

:::

تا آمدم که با تو خداحافظی کنم
بغضم امان نداد و خدا...در گلو شکست!!!

**مهدی موسوی** · 07-30-2015, 12:37 PM

رسیده. ام به خدایی که اقتباسی نیست
شريعتي كه در آن حكم.ها قياسي نيست

:::

خدا كسي ست كه بايد به ديدنش بروي
خدا كسي كه از آن سخت مي.هراسي نيست.

:::

به «عيب پوشي » و « بخشايش» خدا سوگند
خطا نكردن ما غير ناسپاسي نيست

:::

به فکر هیچ کسی جز خودت مباش ای دل
كه خودشناسي تو جز خدا شناسي نيست

:::

دل از سياست اهل ريا بكن،خود باش
هواي مملكت عاشقان سياسي نيست

**مهدی موسوی** · 07-30-2015, 12:42 PM

آرش و کمان عشق

===========================

آرش گفت : زمین کوچک است.تیرو کمانی می خواهم تا جهان را بزرگ کنم.
به آفرید گفت : بیا عاشق شویم. جهان بزرگ خواهد شد، بی تیر و کمان.
به آفرید کمانی به قامت رنگین کمان داشت و تیری به بلندای ستاره.کمانش دلش بود و تیرش عشق.
به آفرید گفت از این کمان تیری بینداز،این تیر ملکوت را به زمین می دوزد.
آرش اما کمانش غیرتش بود و جز خود تیری نداشت.
آرش می گفت : جهان به عیاران محتاج تر است تا به عاشقان.
وقتی که عاشقی, تنها تیری برای خودت می اندازی و جهان خودت را می گسترانی.
اما وقتی عیاری ، خودت چون تیری پرتاب می شوی تا جهان برای دیگران وسعت یابد.
به آفرید گفت : کاش عاشقان همان عیاران بودند و عیاران همان عاشقان.
آن گاه کمان دل و تیر عشقش را به آرش داد.
و چنین شد که کمان آرش رنگین شد و قامتش به بلندای ستاره.
و تیری انداخت .تیری که هزاران سال است می رود.
هیچ کس اما نمی داند که اگر به آفرید نبود،تیر آرش این همه دور نمی رفت!

. . . . .

**مهدی موسوی** · 08-01-2015, 02:43 PM

شعری زیبا از فردوسی به یاد این ابر مرد تاریخ ایران زمین

در این خاک زرخیز ایران زمین
نبودند جز مردمی پاک دین

ھمه دینشان مردی و داد بود
وز آن کشور آزاد و آباد بود

چو مھر و وفا بود خود کیششان
گنه بود آزار کس پیششان

ھمه بنده ناب یزدان پاک
ھمه دل پر از مھر این آب و خاک

پدر در پدر آریایی نژاد
ز پشت فریدون نیکو نھاد

بزرگی به مردی و فرھنگ بود
گدایی در این بوم و بر ننگ بود

کجا رفت آن دانش و ھوش ما
چه شد مھر میھن فراموش ما

که انداخت آتش در این بوستان
کز آن سوخت جان و دل دوستان

چه کردیم کین گونه گشتیم خوار؟
خرد را فکندیم این سان زکار

نبود این چنین کشور و دین ما
کجا رفت آیین دیرین ما؟

به یزدان که این کشور آباد بود
ھمه جای مردان آزاد بود

در این کشور آزادگی ارز داشت
کشاورز خود خانه و مرز داشت

گرانمایه بود آنکه بودی دبیر
گرامی بد آنکس که بودی دلیر

نه دشمن دراین بوم و بر لانه داشت
نه بیگانه جایی در این خانه داشت

از آنروز دشمن بما چیره گشت
که ما را روان و خرد تیره گشت

از آنروز این خانه ویرانه شد
که نان آورش مرد بیگانه شد

چو ناکس به ده کدخدایی کند
کشاورز باید گدایی کند

به یزدان که گر ما خرد داشتیم
کجا این سر انجام بد داشتیم

بسوزد در آتش گرت جان و تن
به از زندگی کردن و زیستن

اگر مایه زندگی بندگی است
دو صد بار مردن به از زندگی است

بیا تا بکوشیم و جنگ آوریم
برون سر از این بار ننگ آوریم

**P R A V D A** · 08-01-2015, 02:57 PM

آیا هنوز هم نیاموختی ؟!
که اگر همه ی عالم
قصد ضرر رساندن به تو را داشته باشند
و خدا نخواهد ،
" نمی توانند "
پس
به " تدبیرش " اعتماد کن
به " حکمتش " دل بسپار
به او " توکل " کن
و به سمت او ”قدمی بردار : سکوت گورستان رامیشنوى؟
دنیا ارزش دل شکستن را ندارد ...
میرسد روزی ک هرگز در دسترس نخواهیم بود ...!
ﺑﯽ ﺧﯿﺎﻝ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﻫﺎﯾﺖ
ﺑﯽ ﺧﯿﺎﻝ غصه ﻫﺎﯾﺖ
ﺑﯽ ﺧﯿﺎﻝ ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﻪ ﺧﯿﺎﻟﺖ ﺭﺍ ﻧﺎﺁﺭﺍﻡ ﻣﯿﮑﻨﺪ
ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮ ﺑﺒﯿﻨﻢ
ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻧﻔﺲ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺍﯼ؟
ﭘﺲ ﺧﻮﺵ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ
ﻋﻤﯿﻖ ﻧﻔﺲ ﺑﮑﺶ
ﻋﻤﯿﻖ
ﻋﺸﻖ ﺭﺍ
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ
بودن را
ﺑﭽﺶ
ﺑﺒﯿﻦ
ﻟﻤﺲ ﮐﻦ
ﻭﺑﺎﺗﮏ ﺗﮏ ﺳﻠﻮﻟﻬﺎﯾﺖ لبخند بزن....

**sahraie** · 08-01-2015, 09:47 PM

زیباترین غزل حافظ از نظر من :

سمن بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند -------------- پری رویان قرار از دل چو بستیزند بستانند

به فتراک جفا دل ها چو بربندند بربندند ---------------- ز زلف عنبرین جان ها چو بگشایند بفشانند

به عمری یک نفس با ما چو بنشینند برخیزند --------- نهال شوق در خاطر چو برخیزند بنشانند

سرشک گوشه گیران را چو دریابند در یابند ------------- رخ مهر از سحرخیزان نگردانند اگر دانند

ز چشمم لعل رمانی چو می خندند می بارند ---------- ز رویم راز پنهانی چو می بینند می خوانند

دوای درد عاشق را کسی کو سهل پندارد-------------- ز فکر آنان که در تدبیر درمانند در مانند

چو منصور از مراد آنان که بردارند بر دارند ---------------- بدین درگاه حافظ را چو می خوانند می رانند

در این حضرت چو مشتاقان نیاز آرند ناز آرند ------------- که با این درد اگر دربند درمانند درمانند

**مهدی موسوی** · 08-08-2015, 02:25 PM

خود گنه کاریم و از دنیا شکایت می کنیم

غافل از خود، دیگری را هم قضاوت می کنیم

:::

کودکی جان می دهد از درد فقر و ما هنوز

چشم می بندیم و هرشب خواب راحت می کنیم

:::

عمر کوتاه است و دنیا فانی و با این وجود

ما به این دنیای فانی زود عادت می کنیم

:::

ما که بردیم آبرو از عشق، پس دیگر چرا

عشق را با واژه هامان بی شرافت می کنیم؟

:::

کاش پاسخ داشت این پرسش که ما در زندگی

با همیم اما چرا احساس غربت می کنیم؟

:::

من به این مصرع یقین دارم که روزی میرسد

سوره ای از عشق را با هم قرائت می کنیم

**مهدی موسوی** · 08-10-2015, 11:13 AM

[CENTER]هرگز نخواب کوروش

دارا جهان ندارد ، سارا زبان ندارد
بابا ستاره ای در هفت آسمان ندارد

:::
کارون ز چشمه خشکید ، البرز لب فرو بست
حتا دل دماوند ، آتش فشان ندارد

:::
دیو سیاه دربند ، آسان رهید و بگریخت
رستم در این هیاهو گرز گران ندارد

:::
روز وداع خورشید ، زاینده رود خشکید
زیرا دل سپاهان نقش جهان ندارد

:::
بر نام پارس دریا نامی دگر نهادند
گویی که آرش ما تیر و کمان ندارد

:::
دریای مازنی ها بر کام دیگران شد
نادر! ز خاک برخیز! میهن جوان ندارد

:::
دارا ! کجای کاری؟ دزدان سرزمینت
بر بیستون نویسند : دارا جهان ندارد

:::
آییم به دادخواهی ، فریادمان بلند است
اما چه سود ؟ اینجا نوشیروان ندارد

:::
سرخ و سپید و سبز است این بیرق کیانی
اما صد آه و افسوس : شیر ...ژیان ندارد...

:::
کو آن حکیم توسی ؟ شهنامه ای سراید
شاید که شاعر ما دیگر بیان ندارد

:::

هرگز نخواب کوروش ! ای مهر آریایی!
بی نام تو وطن نیز نام و نشان ندارد

"بانو سیمین بهبهانی"

[/CENTER]

**مهدی موسوی** · 08-14-2015, 01:19 PM

در این دریا، چه می جویند ماهی های سرگردان؟

مرا آزاد می خواهی ؟به تنگ خویش برگردان

:::

مرا از خود رها کردی و بال پر زدن دادی

اگر این است آزادی مرا بی بال و پر گردان

:::

دعای زنده ماندن چیست وقتی "عشق "با ما نیست ؟

خداوندا !!دعای دوستان را بی اثر گردان

:::

من از دنیا به جادوی تو دل خوش کرده ام ای عشق !!!

طلسمی را که بر من بسته بودی ،بسته تر گردان

:::

به جای اینکه هیزم بر اجاقی تازه بگذاری

همین خاکستر افسرده را زیر و زبر گردان

:::

من از سرمایه عالم همین یک "قلب" را دارم

اگر چیزی دگر مانده است ،آن را هم هدر گردان

:::

در این دوزخ به جز تردید راهی تا حقیقت نیست

مرا در آتش تردیدهایم شعله ور گردان !!

**تریگر** · 08-14-2015, 02:17 PM

حضرت حافظ...............................................

بشنو این نکته که خود را ز غم آزاده کنی
خون خوری گــــــر طلب روزی ننهاده کنی

تکیه بر جای بزرگــــــان نتوان زد به گزاف
مگر اسباب بزرگی همه آمــــــــاده کنی

**sahraie** · 08-14-2015, 03:03 PM

نوشته اصلی توسط تریگر نمایش پست ها

حضرت حافظ...............................................

بشنو این نکته که خود را ز غم آزاده کنی
خون خوری گــــــر طلب روزی ننهاده کنی

تکیه بر جای بزرگــــــان نتوان زد به گزاف
مگر اسباب بزرگی همه آمــــــــاده کنی

مرسی

عالی بود

کل داستان همین مصرع آخر هست

برای بزرگ شدن قبل از هر چیز باید ظرفیت لازم رو ایجاد کرد

اقیانوسی از ثروت و فراوانی تو دنیا وجود داره

اما هر کسی فقط به اندازه ظرفش از اون بهره مند میشه

**sahraie** · 08-21-2015, 12:42 AM

خوشبختی

خوشبختی چیز عجیبی است
وقتی میاید گامهایش آنقدر آرام است
که شاید صدای پایش را نشنوی
اما وقتی نیست دردش را تا مغز استخوان حس میکنی
خوشبختی یک حس درونی است
خوشبختی حاصل نوع نگاه ها به زندگیست
تغییری متفاوت از بودن
و برداشتی آزاد از زندگی

خوشبخت باشید

اطلاعیه

راهنمای فروم - حتما بخوانید

دل نوشته ها

نظر

نظر

نظر

نظر

نظر

نظر

نظر

نظر

نظر

نظر

نظر

نظر

نظر

نظر

نظر